Drs. J.T.M. Attevelt  heeft de hand kunnen leggen op zogenaamde patiëntenkaarten van enkele duizenden mensen die door 65 magnetiseurs waren behandeld. Daarop stonden onder andere de aard en de duur van de aandoening en het aantal behandelingen. De kwalen werden opgedeeld in lichamelijke ziekten, lichamelijke aandoeningen en psychische problemen.  (Geschreven door Frank.)

De Bloedzuiger werd al vroeger ingezet in de geneeskunde. Foto: wikipedia bestand Bloedzuiger.

De Codex Medicus

Dit gebeurde aan de hand van de CodexMedicus (een Nederlands handboek voor artsen). De gemiddelde duur van de aandoening was 7 jaar en het aantal behandelingengemiddeld 9. Na afloop werd zowel de patiënt als de genezer gevraagd aan te geven of er sprake was van genezing, verbetering, achteruitgang of dat de situatie gelijk was gebleven. De resultaten waren dat maar liefst 90% van de klachten waren verdwenen of waren verbeterd. Na 6 maanden werd een vervolgonderzoek gedaan bij 1000 mensen, het percentage was nagenoeg ongewijzigd gebleven.

Ondanks dit soort hoopgevende cijfers heeft de “reguliere” geneeskunde geen hoge pet op van de “alternatieve” geneeskunde en wordt er vanuit de
officiële wetenschappelijke instanties maar bar weinig onderzoek gedaan naar dit soort behandelwijzen. Het verweer van de reguliere geneeskunst op het onderzoek van Attevelt was dat de uitkomsten wel erg subjectief waren, immers er was niet feitelijk enwetenschappelijk vastgesteld dat de klachten inderdaad verlicht of verdwenen waren. Het waren slechts de meningen van de patiënten zelf. Dat de reguliere geneeskunst zelf wel dankbaar gebruik maakt van het placebo-effect (waarbij patiënten onverklaarbaar baat vinden bij de door hun arts voorgeschreven onschadelijke nep-medicijnen) vergeten ze voor het gemak maar even.

Allemaal beestjes

In dit deel gaan we nader in op het gebruik van ongewervelde diertjes bij het behandelen van kwalen. Veel mensen hebben van nature een weerstand tegen alles wat kruipt en krioelt, laat staan op of zelfs in hun lichaam. We zijn opgegroeid met het idee dat beestjes vies zijn en de nood moet wel heel hoog zijn willen we de hulp van deze wezentjes inroepen. Misschien moeten we maar eens over deze drempelvrees heen. In de oudheid wisten sommige volkeren al dat vliegenmaden uitstekend dienst konden doen om smerige vleeswonden schoon te vreten. Een techniek die ook nu weer langzaam steeds meer wordt toegepast.

Maden blijken perfecte wondverzorgers, ze verwijderen het dode vlees bij necrose. Foto: wikipedia bestand; maden therapie.

Dat – zoals sommige Afrikaanse volkjes weten – de kaken van soldaatmieren uitstekende wondhechting bieden,  zal niet zo snel overgenomen worden door de westerse geneeskunst.

Bloedzuigers kunnen meer dan bloedzuigen

Bloedzuigers daarentegen weer wel, die doen hun rentree in voornamelijk de plastische chirurgie. Ze verwijderen met uiterste precisie bloed uit het mensenlijk lichaam door, met hun
tandjes in de voorste zuignap, een kleine incisie in de huid te maken. Dan zuigt het dier zich vol om zich vervolgens te laten vallen om de maaltijd te verteren. Het speeksel van de bloedzuiger bevat pijnstillende en verdovende bestanddelen alsook Hirudine, een stof die bloedstolling tegengaat.

Hirudo therapie

In de alternatieve geneeswijze gaan ze nog een stap verder met deze vampiertjes… Daar kennen ze de Hirudo therapie. Hirudo therapie is een behandeling met gebruikmaking van medische bloedzuigers (Hirudo medicinalis). Medische bloedzuigers blijken namelijk uitstekende minibiologische farmaceutische fabriekjes. Zij produceren, volgens de Hirudologen,  een complex van natuurlijke biologisch actieve stoffen, die helpen de gezondheidstoestand van het lichaam op natuurlijke wijze te verbeteren. Volgens de Hirudo therapeuten kunnen bloedzuigers als behandeling ingezet worden bij; Hoge bloeddruk, trombose in aderen en slagaderen hoofdpijn (ook migraine), rug, arm en beenpijnen, muisarm (RSI), infarcten van hart en hersenen en de preventie van deze ziekten, ontsteking aan de prostaat, bepaalde gynaecologische en onvruchtbaarheids problemen, gewrichtsontstekingen, artrose, cholesterol regulatie, verjonging van de huid, herstellen van de bloedcirculatie in de microcapillaire na plastische chirurgie of bij huidtransplantatie. Hirudoloog A.Guiliazova zegt dat het medische gebruik van deze diertjes al zo een 3000 jaar oud is.

De bezige Bij; bijensteek therapie

Een veel duidelijker voorbeeld is het gebruik van bijensteken bij onder andere MS (Multiple Sclerose)  Deze bijensteektherapie wordt al duizenden jaren toegepast voor de meest uiteenlopende ziekten. Dr Beck, een Amerikaanse arts, bracht deze therapie in begin 1900 weer onder de aandacht van de medische beroepsgroep en pastte deze vooral toe bij patiënten met reumatische aandoeningen. Pat Wagner, zelf een ernstige MS patiënt, heeft ook veel baat gehad bij de bijensteektherapie. In Amerika maakt zij op dit moment veel propaganda voor deze therapie en wordt daar ook wel de Bee Lady genoemd. MS patiënten zouden o.a. meer kracht krijgen en een verbeterde blaascontrole. Evenwichtsstoornissen en spasmen zouden afnemen.

Een krantenbericht:

Bijengif als wondermiddel tegen multiple sclerose?
DvhN  13 januari 2004.
Jelle Boonstra

Radioloog en imker Taco Wesselius zette gistermiddag de eerste bijensteek bij MS-patiënt Karel Kerkhof uit Bergum.  Kan een bijensteek het ziekteverval bij multiple sclerose stoppen of zelfs ten goede doen keren? Amerikaanse MS-patiënten melden sinds kort spectaculaire verbeteringen. Voor het eerst wordt de bijensteek in Nederland nu onderzocht. Wordt het een wetenschappelijkedoorbraak?

Maandagmiddag ging de opzienbarende proef officieel van start. Het komende jaar laten 28 MS-patiënten, vooral uit het Noorden, zich driemaal in de week door bijen prikken. Een imker komt daartoe hoogstpersoonlijk voorrijden.

Grote motivator is radioloog Taco Wesselius (52) uit het Gemini-ziekenhuis in Den Helder. Vanwege zijn interesse kwamen de lijnen eigenlijk bij toeval samen. Al jaren is hij amateur-imker. Toen zijn vrouw te horen kreeg dat ze MS had, begon hij publicaties te lezen over de wonderwerking van bijengif. Vooral de laatste vijf jaar wordt er weer veel over geschreven. Met name over Pat Wagner, de ‘Bee-Lady’ uit het Amerikaanse Maryland. Ze was door MS bijna blind geworden, tot ze door bijensteken flink herstelde. Ook Wesselius liet z’n vrouw bij wijze van experiment door z’n bijen prikken. De verslechtering door MS stopte vrijwel onmiddellijk: ”Ze loopt nu weer tien kilometer hard door het bos.”

Die mededeling ontlokte vorige week kreten van enthousiasme in het vergaderzaaltje bij Van der Valk in Breukelen, vol met de proefpersonen aan deze letterlijke steekproef. Mannen en vrouwen, uit alle delen van het land en met de spierziekte in allerlei stadia van
ontwikkeling: sommigen in eenrolstoel, anderen nog zelf ter been.

De risico’s ten spijt doen de proefpersonen maar wát graag mee aan het experiment. ”Ik kijk er reikhalzend naar uit”, zegt Karel Kerkhof, die maandagmiddag in het Friese Bergum zijn eerste prik kreeg. Grote delen van de dag ligt hij noodgedwongen op bed. Aankleden en kleine werkzaamheden in huis zijn al buitengewoon uitputtend. ”Mijn energie is gewoon op.”

Vooruitgang

Net als de andere deelnemers leefde hij op door resultaten van kleine experimenten in Amerika, waarbij na bijenprikken de MS-ontstekingen in zestig procent van de gevallen daadwerkelijk werden afgeremd. Bijna een derde van de deelnemers merkte vooruitgang: spastische bewegingen werdenminder. Soms verbeterden spraak, lopen en de blaasfunctie. Ook de moeheid verdween wat. Na een priksessie stapten patiënten soms vanuit een rolstoelzelf in bad, iets waarvan velen alleen konden dromen. Vaak is dat trouwens een kortstondige ‘kick’, waarschuwde Wesselius er in Breukelen meteen bij, een top aan energie die doorgaans zo weer weg-ebt.

Kwakzalverij

De medische wetenschap heeft de loutering van de bijensteek tot nu toe afgedaan als kwakzalverij. Onderzocht werd het nooit, in tegenstelling tot het gif zelf. Alleen op de wetenschappelijke site Pubmed zijn al 3480 artikelen te vinden over de aard en samenstelling. Een druppel gif bevatachttien werkzame stoffen. Van sommige is wetenschappelijk bekend dat ze hetauto-immuun systeem versterken, dat bij MS juist faalt. Op mensen is het bijengif nog nooit wetenschappelijk getest. Op ratten wel. ”Bij rattenproeven blijkt dat bijengif in vijftig procent van de gevallen darmkanker geneest”, zegt initiatiefnemer Wesselius.

Het onderzoek naar de werking van bijengif wordt wetenschappelijk begeleid door onder andere het Academisch Ziekenhuis Groningen.  Omdat het zo precair ligt wil neurologe dr. D.J. Heersema van het AZG in Groningen niet aan dit verhaal meewerken. ”De verwachtingen zijn zo verschrikkelijk hoog. Ik wil niets aanwakkeren zonder bewijzen”, laat mevrouw Heersema via een medewerkster zeggen. Patiënten worden in Groningen vooraf neurologisch getest. Ook na afloop doen ze er weer lichamelijke en psychische proeven. De resultaten gaan naar de Rijksuniversiteit Leiden. Daar wordt bekeken of ontstekingen langs de zenuwbanen wel of niet  verminderen.

De kosten van het onderzoek, 200.000 euro, worden gedragen door de belangenvereniging Multiple Sclerose International. ”Misschien blijkt dat we het geld over de balk hebben gegooid. Maar dan kunnen we met recht zeggen: het helpt niet, begin er niet aan. En als het wel helpt, des te beter”, zegt woordvoerster Katja Vledder. Tot zover het bericht uit het Dagblad van het Noorden.

Zweepwormen helpen tegen de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn, een infectieziekte aan de dikke darm, is officieel ongeneselijk. Maar volgens een reportage van RTV Rijnmond met specialiste Janneke van der Woude van het Erasmus MC in Rotterdam blijken /zweepwormen een uitkomst te bieden.

Het artikel op de site van RTV Rijnmond begint als volgt:

” Drink twee keer in de maand een lekker glaasje water met duizenden wormeneitjes. Dat is buitengewoon gezond voor de darmflora. Volgens een Amerikaanse onderzoeker kan het zelfs ziektes als de chronische en pijnlijke ziekte van Crohn verlichten. Nu worden bepaalde wormen zoals larven en bloedzuigers al langer gebruikt in de geneeskunde. Maar zweepwormen in de darmwand, dat is iets nieuws. “

Vervolgens kan je op deze site een link vinden om het interview met van der Woude over dit onderwerp te beluisteren. Dat het gebruik van zweepwormen een opmars maakt in de reguliere
geneeskunst blijkt ook uit een nieuwsbericht die onlangs te lezen was op Fok. Dat bericht luidde;

Wormpjes helpen tegen buikziekten
Bron: Medical.net
Gepubliceerd: dinsdag 1 juni 2004 @ 19:02
Medische specialisten hebben ontdekt dat het toedienen van wormen, buikziekten zoals de ziekte van Crohn helpt te genezen, terwijl standaardmethoden niet werken.

Dit hebben de onderzoekers bij een conferentie in New Orleans, LA, bekend gemaakt. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoekers uit de VS, Europa en Canada aan de Digestive Diseases Center at UI Hospitals and Clinicsin samenwerking met de Colitis Foundation of America, the Broad Foundation en de National Institutes of Health.

Eerdere studies bij dieren hadden al aangetoond dat het toedienen van hemintische wormen hen beschermde tegen buikziekten. Hieropvolgend werd onder 54 menselijke patiënten een dubbelblind test uitgevoerd waarbij de ene groep wel wormeitjes opat en de andere groep een placebo.

Het bleek dat bij de groep die wel de wormen had opgegeten de symptomen verdwenen waren, bij de groep die geen wormen had opgegeten waren de symptomen nog aanwezig. De behandeling vertoonde geen bijwerkingen of complicaties. De afgelopen zestig jaar is de hoeveelheid mensen die de ziekte van Crohn hebben substantieel gestegen. Het komt voornamelijk voor in industriegebieden.Deze observaties suggereren dat de omgeving te maken heeft met de ziekte. Na verdere studie inzake de behandeling kan de wormentherapie eventueel grootschalig worden toegepast. Aldus de vertaling van Fok.

Let wel: het gaat hier om zweepwormpjes afkomstig van varkens. Op het moment dat men stopt met het toedienen van de wormeneitjes, verdwijnen de wormenpopulaties in de darmen na zo een 7 dagen.Een volwassen zweepworm wordt 3-5 cm lang. Het diertje zet zich met zijn kop vast in de darmwand. Opvallend in dit relaas is dat er gewezen wordt op een mogelijk verband tussen  geïndustrialiseerde zones en de ziekte van Crohn.In minder ontwikkelde gebieden komen aandoeningen zoals die van Crohn nauwelijks voor. En dat geeft weer te denken…Steeds meer en meer blijkt onze steriele woonomgeving en hygiënische bewustwording in ons nadeel te werken.Naarmate we schoner worden stijgen ook de aantallen mensen met een verlaagde weerstand  en het aantal voorkomende allergieën.Maar dat bewaren we voor een volgend artikel…

Conclusie

De roep om alternatieve geneeswijzen wordt steeds luider. Een roep waaraan de reguliere geneeskunst soms langzaamaan, morrend en schoorvoetend gehoor geeft.Vooralsnog gaan er miljarden om in de chemische farmaceutische industrie en dat is eigenlijk raar.Het zal me niet verbazen als in de toekomst blijkt dat de beste medicijnen niet uit een fabriek komen maar gewoon uit het vlindernet van een of andere Prikkebeen.

bronnen :
Attevelt, J.T.M.: Beroepsprofiel paranormaal genezer
paperback 190 blz. nederlands Johan Borgmanfonds 1993
Attevelt, J.T.M.: Research into Paranormal Healing
paperback, ingen. 136 pages english dissertation 1988
Maden als wondverzorging + fotoos (D)
Mierenkaken als hechting: Fascinating Facts by David Louis, Greenwich House, New York, 1983
Bloedzuigers en Hirudo therapie (NL)
MS en bijensteken (NL)
RTV Rijnmond interview van der Woude (NL)
Zweepwormen therapie (
Eng)
Zweepwormen FoK (NL)