Gaia en Super Panspermia

Toen de Griekse filosoof Anaxgoras in de vijfde eeuw voor Chr. zijn ideeën betreffende Panspermia op papier zette had hij wellicht nooit durven dromen dat deze theorie 2500 jaar later toch nog overeind zou staan. Deze hypothese werd ondersteund door wetenschappers zoals Sir Fred Hoyle en wordt nog steeds aangehangen door (zijn voormalige student en latere medewerker) Prof. Chandra Wickramasinghe.

Het leven in het Universum zou zich verspreiden via diverse golfstromen; de Panspermia en super Panspermia theorie. (Foto; N. Quist, Paardenbloem zaden in de wind.)

De Panspermia theorie omvat het idee dat leven alom aanwezig is in het universum en dat dit leven wordt verspreid door meteoren, asteroïden en planetoïden. Die zaden van leven zouden de lange ruimtereis kunnen overleven omdat zij ingebed liggen in grote klompen bevroren steen. De bacteriën (waaronder extremofielen; bacteriën die houden van zeer hete, zeer koude of bijzonder zure milieus ) zouden de reis in ingevroren toestand (hibernation) kunnen doorbrengen tot het moment dat zij terechtkomen op een levensvatbare planeet. Na ontwaken vermenigvuldigen zij zich in versneld tempo en in de loop van de tijd zal hun bioritme zich beter aanpassen aan het heersende klimaat op hun nieuwe thuisplaneet. De aanpassingen zullen zich voordoen op het vlak van de jaarlijkse rondgang van temperatuur, water en voedingsstoffen.

Dat het leven lange perioden van extreme koude kan overleven is al langer bekend; er zijn heel wat levensvormen die er lange winterslaapjes op na houden en dit kunnen overleven dankzij een soort van antivries in hun bloed en/of lichaamscellen. Die stoffen beschermen de cellen tegen o.a. het kapotvriezen maar kunnen de cellen en het genetische materiaal ook beschermen tegen extreme droogte (een voorbeeld hiervan zijn de eitjes van woestijnkreeftjes en wat betreft plantaardig materiaal; de diverse zaden. Zodra de lichaamstemperatuur (of de luchtvochtigheid ingeval van zaden) stijgt, ontwaakt de langslaper en vervolgt het zijn leven zoals het gewend is.

De Gaia Hypothese
De Gaia Hypothese stelt dat de aarde een levend organisme is dat haar levensvormen onderhoudt en reguleert door middel van ijstijden, tussen-ijstijden, meer regen of juist droogte; de klimaatverandering. Een te veel of te weinig van bepaalde organische en/of chemische verbindingen in de atmosfeer zouden Ionen-ompolingen en verandering van chemische verbindingen tot gevolg hebben (denk aan bijvoorbeeld Ozon-gaten) die het klimaat op aarde weer op hun beurt zouden beïnvloeden. Een te veel aan organische afvalstoffen zou het klimaat op een zodanige manier kunnen beïnvloeden dat het leven (dat die afvalstoffen produceert) tijdelijk weer wat af gaat nemen, om het leefmilieu op aarde te kunnen stabiliseren.

De publicatie in de Lancet; SARS uit de ruimte?
Op 24 mei 2003 publiceerde de Lancet een artikel van Prof. Chandra Wickramasinghe, Milton Wainright en Jayant Narlikar waarin zij hun ideeën uiteenzetten met betrekking tot de plotselinge uitbraak van de ziekte SARS (Severe Acute Respiratory Syndroom). Zij stelden dat het best mogelijk zou kunnen zijn dat de ziekteverwekker (het SARS Corona virus) van buitenaardse oorsprong was.

De aanleiding tot deze publicatie was een ballonvlucht van de Indian Space Research Organization (ISRO) welke op 20 januari 2001 op pad was gezonden om in de stratosfeer – op een hoogte van 41 km – monsters te nemen van stofdeeltjes. Bij nader onderzoek bleken er diverse micro-organismen in de monsters aanwezig te zijn; men vond diverse bacteriën en schimmelsporen. Het vermoeden was dat er enkele soorten bij waren die van buitenaardse herkomst zouden kunnen* zijn.
(*zouden kunnen; om dit wetenschappelijk te kunnen bewijzen zal men eerst alle extremofielen onder de micro-organismen in en om de aarde in een genetische databank moeten onderbrengen. Een nogal tijd vergend proces en wat betreft de extremofielen die mogelijk ook nog op grote diepten in de aarde leven; echt een karweitje voor de toekomst.)

Het vervolgonderzoek van ISRO
In het vervolgonderzoek door ISRO (10 april 2005) werden van zes locaties op verschillende hoogten in de atmosfeer (variërend tussen 20 en 40 km hoogte) diverse monsters genomen.
De uitslag van de lab-analyse: in de monsters zaten 12 bacterie soorten en 6 schimmelsoorten.
Van de 12 bacterie soorten waren er drie totaal onbekend op aarde;

Janibacterhoyeli sp. nov. (genoemd naar Fred Hoyle)
Bacillus Isronensis sp.nov. (genoemd naar ISRO)
Bacillus Aryabhatie sp.nov (genoemd naar een oud Indiase wiskundige: Aryabhatie)

De 3 nieuwe bacteriën bleken beter bestand tegen UV-straling dan soortgelijke bacteriën op aarde.

Sporen van leven in Mars meteoriet
Mars meteorieten zijn zeer gewilde objecten voor diverse onderzoeksinstituten. Wetenschappers willen erg graag weten of er voldoende voedingsstoffen in de Marsbodem aanwezig zijn voor terravorming. Terravorming is een werkplan met betrekking tot de opbouw van een leefbare omgeving op planeten waar nog geen leven is, maar waar er mogelijk leefbare zones zouden kunnen worden gecreëerd. Op mars zijn inderdaad diverse zones die voor terravorming in aanmerking zouden kunnen komen.

In de Mars meteoriet, bekend onder nummer ALH 84001, werden al mogelijke sporen van een micro-organisme aangetroffen die leken op aardse organische nano-structuren. Het is dan mogelijk dat Mars in het verre verleden leven herbergde of nog steeds levensvormen heeft. Door diverse wetenschappers wordt het niet voor onmogelijk gehouden dat in de dikke ijslagen onder het droge Mars oppervlak, diverse bacterie en schimmelsoorten een levenscyclus volgen. Die cyclus zou er weleens heel anders uit kunnen zien en in een totaal ander tijdsritme verlopen dan wij doorgaans** gewend zijn op aarde.
**(doorgaans; we kunnen ook wel aardse extremen aandragen zoals voorbeeld de ietwat bizarre levenscycli van de diverse Cicaden soorten en wat planten betreft, de bloeiperiode van diverse Bamboe soorten. Deze cycli doorlopen niet een jaarlijkse gang.)

Komen de zaden van het leven uit het heelal naar onze aarde op kosmische golfstromen? (Foto; N. Quist, Paardenbloem zaad.)

De Panspermia Theorie
De Panspermia Theorie stelt dat het leven in het Universum alom vertegenwoordigd is en dat er een onderliggend wiskundig model in werkzaam is dat niet direct met het blote oog zichtbaar is. De hypothese stelt dat de zogenaamde Chaos niet bestaat! Alle sterren met hun planeten circuleren volgens een strak wiskundig schema waarin alle ruimte een 100 procent wordt benut. De lege ruimten in het Universum zijn niet echt leeg, bijvoorbeeld; de zogenaamde Lagrange ruimten zijn in het wiskundige model nodig zijn om diverse circulaties/rotaties toe te kunnen staan, zonder dat er daardoor chaos wordt veroorzaakt. De lege plaatsen (Lagrangian points en de grotere Langrange ruimten) worden op gezette tijden opgevuld met sterren en planeten. Je zou dus kunnen stellen dat er een bordje ‘Gereserveerd’ in staat.

(Lagrange ruimten zijn genoemd naar getal theoreticus Joseph Lagrange; hij stelde dat er een soort ‘dode hoeken’ in de ruimte zijn die niet worden gebruikt gedurende de rotaties van sterren en hun planeten; de Lagrangian points.)

De Super Panspermia theorie
De Super Panspermia theorie stelt dat de rotaties van sterren en hun planeten onderhevig zijn aan diverse ingewikkelde bewegingen van energie, waarbij de zogenaamde kleine bewegingen (o.a. as-precessie, nutatie en eccentriciteit) juist de symptomen zijn van veel belangrijker rotaties. Zo stelt een van die modellen dat onze aarde mogelijk deel uitmaakt van een dubbelster-systeem en dat onze planeet ooit deel uitmaakte van een ander zonnestelsel. De bewegingen van onze aarde zouden dan tweevoudig moeten zijn; de ene cyclus draait een bepaalde rondgang onder de aantrekkingskracht van onze huidige zon, de andere beweegt zich weer geleidelijk aan van de zon weg, terug naar de andere dubbelster in het rotatiesysteem. Na mogelijk miljarden jaren zou onze aarde dan weer deel uit kunnen maken van het andere zonnestelsel en daar zijn rondjes draaien?

De zwerfplaneten in het heelal
Onlangs stelden astronomen dat het heelal rijk is aan zwerfplaneten die op weg zijn naar andere sterrenstelsels. Aangekomen op hun nieuwe plaats in de nabijheid van een andere ster, zullen zij onder invloed van die gravitatie een nieuwe baan gaan draaien. Gedurende hun rondgang in de loop van vele miljoenen jaren zullen ze alsmaar verder en verder van de ster afkomen en weer verder reizen naar een andere ster, ergens in dit universum. Een van die nieuwkomers in ons zonnestelsel zou de planeet Venus kunnen zijn; ze draait verkeerd om. Volgens diverse oude geschriften kwam Venus op een later tijdstip in ons zonnestelsel terecht waarbij ze de Aarde en Mars ietwat van hun plaats duwde. (De soemerische tabletten vertellen hier uitgebreid over; de vertellingen rondom Lahamoe (Venus) en Lahmoe (Mars), Tiamat en Kingoe (onze Maan), in het ‘Enoema Elisj’. Bronnen ;’De 12e planeet’ van Zecharia Sitchin en ‘Werelden in botsing’ van E. Velikovski).

Panspermia Golfstromen
Maar naast deze heelal zwervers zouden er ook nog diverse golfstromen voor de verspreiding van klein leven in het heelal aanwezig zijn. Zo zouden Birkeland Currents (wervelingen op en in het magnetische veld van de aarde – onder invloed van zonnedeeltjes/zonnestormen) mogelijke bacteriën en schimmelsporen vanaf de stratosfeer van Venus gemakkelijk mee kunnen voeren. Het leven in ons zonnestelsel (onze aarde) zou dan tussentijds up-to-date worden gehouden.

(Onlangs is het begrip Birkeland Currents verder uitgebreid tot een mogelijk netwerk van magnetische stromingen die door het hele sterrenstelsel lopen.) Na ompoling van het ionenveld in de stratosfeer van een levensvatbare planeet, zouden de stofdeeltjes met de micro levenssporen neer slaan (door middel van de vorming van regendruppels of sneeuwkristallen) op het oppervlak van de planeet.
De diverse wetenschappers stellen dat dit proces zich in het verleden al meerdere malen aantoonbaar heeft voorgedaan; bijvoorbeeld de Rode Regen in Kerala in India.

Een ander opmerkelijk gegeven is, dat volgens de oude Soemeriers ook verafgelegen sterren(stelsels) aan dit verspreiden van leven meewerken; een van de voorgestelde vertalingen van een sterrenstelsel vertelt dat een van de sterren*** ‘het zaad der voortplanting verspreidt door dit mee te geven aan een bepaalde universele Golfstroom of ruimtewind****.’

***(Noot van de redactie; ‘Eridanus’.)
****Mogelijk een stroming die veroorzaakt wordt door Horizontal Dragging (instorting) van een zogenaamd zwart gat. Horizontal Draggings worden gesteld nooit volkomen middelpunt-zoekend te zijn: er doet zich, zover bekend, ook een middelpunt vliedende of centrifugale kracht voor die een uitgaande Golfstroom of ruimtewind zou veroorzaken. Op de sterke uitstromende golf reizen de micro-organismen, vanuit de stratosfeer van planeten in omliggende sterrenstelsels, mee naar andere oorden.

We zouden dus kunnen stellen dat er twee soorten kosmische manieren zijn die het microscopische leven in het heelal tussentijds verspreiden. Terwijl ingewikkelde energetische wiskundige bewegingen, de levensvatbare planeten telkens weer op andere locaties in het heelal plaatst. Als symbool voor deze theorie wordt in oude literatuur het symbool van de Levensbloem gegeven met als bijkomstig symbool de Vesica Piscis ook wel genoemd Mandorlo.

Oude Oosterse en Indiase geschriften vertelden ook al dat de schepper het heelal zo had gemaakt dat het zichzelf volkomen onderhoudt; al een heel oud en algemeen heersend idee in de oude tijden dus.

(Geschreven door Administrator.)

Dossier X

De website voor het onverklaarbare!

Menu

Widgets

Search

Gaia en Super Panspermia