Het was in de Droomtijd dat Slang (Regenboogslang; door sommige stammen genoemd; Yarapi) door het landschap kroop. Overal waar hij de grond indook ontstonden watergaten, ondergrondse riviertjes en bronnen. Die Slang was een van de Wandjina’s en eerder in de Droomtijd hielp hij mee om de aarde haar vorm te geven. Zo vertellen de Aboriginals in Australië; het grote continent DownUnder. (Geschreven door N. Quist)

Waterhole in Zuidelijk Australië met daarboven een stukje Regenboogslang. Foto: F. de Vries

Droomtijd; Tjukurpa
De Droomtijd (door sommige stammen genoemd; Tjukurpa) in de mythen van de Aboriginals in Australië beslaat een onbepaalde en zeer lange periode die vooraf ging aan de hedendaagse tijd. In die oude mythische tijd vormden de hogere wezens de aarde en veranderden zich toen in sterren, krabben, vissen en vele andere dieren. Alzo schiepen zij het leven op deze planeet. De Aboriginals geloven dat zolang de mensen de schilderingen blijven onderhouden en vernieuwen, het leven op aarde zal blijven bestaan. Van tijd tot tijd worden de prachtige schilderingen dus bijgewerkt en indien nodig opnieuw getekend.

Raadselachtige wezens bevolk(t)en Australië; Wandjina’s, Giro-Giro’s en Mimi’s
De allermooiste rotsschilderingen zijn te vinden in o.a.; het Kimberley gebied. In de bergketens van de Kimberley in noordwest Australië, vinden we tekeningen van grote Wandjina figuren, kleine rode Giro-Giro figuren, okerkleurige Mimi’s en gevaarlijke Mamandi’s

De grote Wandjina schilderingen zijn vaak 6 meter lang en stellen wezens voor met witte gezichten zonder mond. Om hun hoofden dragen zij stralenkransen. Andere tekeningen op de rotsen van kleinere mensjes stellen Giro-Giro mensen voor. De Aboriginals vertellen dat de tekeningen niet door hen zijn geschilderd maar door de kleine sprookjesachtige mensjes zelf. Volgens hun verhalen zijn zij onzichtbaar voor mensen maar wonen ze wel degelijk in het gebied en verbergen zij zich in rotsen, spleten en holen waar ook de Mimi’s graag wonen.

Foto; Wikipedia file Rotstekening. http://nl.wikipedia.org/wiki/ Rotstekening. Oker kleurige tekening van een Mimi spookfiguur in het Kakadu National Park.

Mimi’s
Op de foto hierboven is de tekening van een Mimi spookfiguur te zien. De vooruitstekende lippen betekenen volgens de Aboriginal uitleg dat hij lacht. Deze spookman heeft versieringen op zijn ellebogen, een speerslinger of werpstok in zijn rechterhand en speren met weerhaken in zijn linkerhand. Om zijn nek draagt hij een zak waarin gebruiksvoorwerpen kunnen worden opgeborgen. Het waaiervormige voorwerp aan zijn linkerhand (met de speren) is (volgens de Aboriginals) een ganzenvleugel waaier. Mimi’s zijn volgens de Aboriginal vertellingen; spookmensen of natuurgeesten die zich met niemand bemoeien. Volgens hun vertellingen houden Mimi’s zich schuil tussen de grote steenblokken in de rotsige heuvels. Ze bewonen ook menige holten in de zoetwater rimboe: zoals holle
boomstammen, termieten heuvels en scheuren in rotsen of rotswanden en wonen ook graag rond de waterpoelen in het Kakadu gebied.

Het Kakadu National Park
Het Kakadu gebied met het Kakadu National Park ligt op het noordelijke puntje van het Noordelijk Territorium met in het oosten: Arnhemland, in het zuiden Nitmiluk National Park en in het westen ligt de Kimberley: een rotsachtig gebied met een natuur zó prachtig en betoverend dat het zijn bezoekers telkens weer verbaast. In het gebied ligt het National Park Purnululu.

Kakadu National park staat op de Wereld Erfgoedlijst vanwege de vele rotsschilderingen van de Aboriginals en het wonderlijke landschap met zijn ongerepte natuur. Het gebied heeft zowel boomsavannes als watergebied. Door het watergebied, ook wel genoemd;‘Wetlands’, stromen drie rivieren waar krokodillen een prima leventje leiden.

Mensen bewonen al zeker 70.000 jaar Australië
Volgens hedendaags onderzoek door archeologen is het aantoonbaar dat de oorspronkelijke Australische stammen (met de hedendaagse verzamelnaam of benaming Aboriginals of Aborigines) al ongeveer 60.000 tot 70.000 jaar het grote continent Australië bevolken. Zij kwamen volgens die archeologen waarschijnlijk met behulp van boten of houtvlotten vanuit zuidoost Azië naar de noordelijke kusten van het continent. In die periode heerste een strenge ijstijd; de zeespiegel lag stukken lager dan nu, maar toch was het water te diep om deze oversteek te voet te doen. Sinds die allereerste tijd van aankomst leven zij als jagers en nomaden, van alles wat de natuur hen te bieden heeft.

Toch wordt deze theorie door sommige vondsten tegengesproken want James Cowan vertelt in zijn boek ‘Dromen van de Aboriginals’ over een bijzondere vondst op dit gebied; Op een morgen in 1968 was geoloog Jim Bowler bezig met een onderzoek van de afzettingen bij de Willandra Lakes in Midden New South Wales, Zuidoost Australië. Hij vond eerst mosselschelpen en resten stenen die hem aan oude werktuigen deden denken. Die mosselen en werktuigen vond hij op de bodem van het vroegere, nu drooggevallen meer. Een eindje verderop rezen oude duinen aan de oude voormalige kust van het meer. Toen hij die duinen aan een nader onderzoek onderwierp vond hij de verkoolde resten van menselijke beenderen. Hij groef de beenderen uit en liet een koolstofdatering test doen. De botten bleken 26.000 jaar oud te zijn!

In 1974 werd het eerste complete skelet opgegraven nabij Lake Mungo. Het skelet werd bekend als Mungo Man III en het lichaam moest al zo’n 30.000 jaar hebben gelegen in de zandbodem van Lake Mungo. De handen van Mungo Man waren samengevouwen voor zijn borst waardoor zijn houding sterk deed denken aan de Egyptische mummies, maar wat nog opmerkelijker was; er werden sporen van rode oker gevonden op zijn beenderen!

Van Noordelijke regionen (Noorwegen, Alaska) tot diep in het Zuiden (o.a  Australië) worden resten gevonden van deze zogenaamde Rode Oker mensen. Deze groep mensen (Pleistoceen) hielden er uitgebreide begrafenisrituelen op na. Ze begroeven hun doden op heuveltoppen die uitzicht gaven op de omgeving en leefden van de visvangst. In hun boten vaarden zij langs de kusten van menig continent. Waarschijnlijk waren de familieleden van Mungo Man III niet enige bewoners van het grote continent want;

In Kow Swamp, Victoria, Zuidelijk Australië nabij Tasmanie, werden de beenderen en een schedel van een forse man gevonden. Het type skelet en de schedel van de man wezen op een andere herkomst dan die van de Aboriginals. Bij verder speuren vond men nog 12 skeletten. De beenderen werden door middel van een Koolstofdatering gedateerd op tussen de 9000 en 15.000 jaar oud. Hoewel misschien niet zo oud als Mungo Man, wijzen deze resten toch op het bestaan van een andere, misschien nog wel oudere mensensoort die naast Mungo Man in Australië leefden. Zij bewoonden, waarschijnlijk gezamenlijk met de Aboriginals, niet alleen het noorden maar ook de overige delen van het Australische
continent.

Schildering met afbeelding van zeedieren op een heilige rots met rechts de afdrukken van diverse handen. Hoewel de rots ver van de steden en dorpen af ligt, wordt de plaats nog steeds met regelmaat bezocht door de plaatselijke Aboriginals. Zij onderhouden de tekeningen met rode en witte verf en plaatsten er hun handafdrukken bij (rechts op de foto met witte verf omzoomd). Tijdens het hernieuwen van de tekeningen voeren zij ceremonies op en zingen zij hun liederen (dreamings). Foto geplaatst met toestemming van de fotografe: Rotstekening in het Kimberley gebied in noordwest Australië.

Vijftig miljoen jaar geleden maakte Australië nog deel uit van het Zuidpool continent. Met het afwisselen van strenge ijstijden door mildere perioden, steeg de zeespiegel en raakte Australië meer en meer geïsoleerd van het grote Antarctica.

Het is mogelijk dat de eerste mensen die in Australië aankwamen, een lange tijd met enorme reuzenkangoeroes en grote emoes hun leefgebied hebben gedeeld. Van deze grote dieren is bekend dat zij ongeveer pas 25.000 jaar geleden uitstierven doordat het klimaat veranderde: het land werd droger.

De waardevolle Dreamings van de Aboriginals
De Aboriginals in Australië leven al tienduizenden jaren in volkomen harmonie met de natuur. Veel persoonlijke bezittingen hebben zij niet en alles wat zij bezitten wordt veelal gedeeld met de stamleden. Tot de doorsnee bezittingen van mannen horen: speren, schilden, speerslingers (woomera) en boemerangs. Vrouwen hebben meestal; draaggerei, graafstokken en maalstenen. Doorgaans leven zij in groepjes van zo’n 40 mensen maar voor bepaalde ceremonies komen zij bij elkaar. Kennis over het land en de dieren die er leven worden door hen verhaald in de zogenaamde ‘dreamings’; vertellingen en liederen over hoe de oerwezens de aarde vormgaven en daarna dieren achterlieten in het landschap. De ‘dreamings’ worden in beeld gebracht op rotsmuren van ondiepe holen en schuilplaatsen, op boomschors, boemerangs en schilden.

Rotsschildering door de oorspronkelijke bewoners; een schildpad. Zolang mensen die dieren nog schilderen, zullen zij blijven bestaan. Vervagen de tekeningen, dan zullen de dieren sterven. Het is dus een must om de tekeningen te blijven onderhouden. Het tekenen van dieren op rotsen is een gebruik dat zo diep is geworteld in de mythologie en het geloof dat het beschouwd wordt als een heilig voorschrift. Foto; geplaatst met toestemming van de fotografe. Rotstekening in het Kimberley gebied in noordwest Australië.

Overdracht van kennis bij de Aborigines
De Aboriginals brengen, al zingend en dansend, hun kennis over het gebied over van vader op zoon en van moeder op dochter. Ken je de ‘dreamings’ (mythologische liederen) uit je hoofd dan weet je waar je eten kunt vinden, waar zoetwater is te vinden en hoe het verloop van het klimaat in het gebied precies gaat. De liederen vertellen bijvoorbeeld; hoe de regentijd begint, waar honing is te vinden en waar je nog meer voedsel kunt vinden, waar de waterholen zijn en hoe het verloop van het klimaat is. Een schrift hebben zij niet; door middel van tekeningen op de
rotsen geven zij beelden door die bij hun geschiedenis en kennis horen. Wie hun verhalen heeft gehoord, begrijpt wat de schilderingen verbeelden. Alleen diegenen die ‘begrijpen’ zullen kunnen overleven in de wildernis van dit ruige continent. De tekeningen en de gezangen zijn dus bijzonder belangrijk voor het nageslacht van de Aboriginals; zij wisten immers al zo’n 60.000 jaar te overleven in het land.

Boeken en weblinken met betrekking tot dit onderwerp:
Boeken:
‘Australië op blote voeten’ van Marlo Morgan (Mutant message downunder)
‘De clan van de Wilde Honing’ van Ad Borsboom (de spirituele rijkdom van de Aborigines)
‘Dromen van de Aboriginals’ van James Cowan
Websites:
Australia; Come Walkabout
http://www.youtube.com/watch?v=BcYYSIYLcwg&feature=related
Australian Aboriginal Digeridoo – Infant Souls
http://www.youtube.com/watch?v=JaGUY5ULTok&feature=related
Ancient lives -Aborigines
http://www.youtube.com/watch?v=SNJm_EsRdjE&feature=fvw
Mornington Island dances with didgeridoo
http://www.youtube.com/watch?v=S34cTrhOFQA&feature=channel
australia movie liitle boy casting song
http://www.youtube.com/watch?v=Mae0F1MUJYg&feature=related
The Rainbow Serpent
http://www.youtube.com/watch?v=pCuuRRrfOXo&feature=related
Artikelen over oude zeevaarders op National Geographic
http://news.nationalgeographic.com/news/2010/02/100217-crete-primitive-humans-mariners-seafarers-mediterranean-sea
Fossielen van kangaroe en andere buideldieren opgegraven in Fayum? PDF!
http://www.fossils.duke.edu/Publication%20Links/2005_Simons_EoceneAndOligoceneMammals.pdf
Australië
http://www.crystalinks.com/ayersrock.html