Verkenningen van het Paranormale Deel 4: vreemde effecten als manifestatie van de String-hoogte

Vreemd vallende objecten

Zo nu en dan vallen er uiterst vreemde objecten in grote getale uit de lucht. Soms zijn deze vreemde regens te linken aan een tornado of een storm een aantal kilometers verder op maar soms ook totaal niet: de objecten vallen bij heldere hemel massaal uit de lucht. (Geschreven door S. in ‘Veld.)

wormhole-earth-thumbnail-nquist

Aarde met wormholes;  zoals Einstein zei dat het in theorie mogelijk is.

Dat verschijnen en soms ook weer verdwijnen van vreemde objecten is in verschillende categorieën in te delen:

Categorie I is een beperkt verschijnsel waarbij 1 of een paar objecten zich plotseling materialiseren. Deze categorie beperkt zich tot de omgeving van een bepaalde persoon (Poltergeist Hap fenomeen) of tot een bepaald huis (Poltergeist EAP haunting).

Categorie II is een verschijnsel dat aan de kust vaker voorkomt, waarbij bij vissen in allerlei soorten en maten tegelijk met de regen uit de lucht vallen. De oorzaak is in deze gevallen waarschijnlijk een gewone windhoos.

Categorie III is een massaal verschijnsel waarbij heel veel objecten zomaar uit de lucht vallen, soms bij een volkomen wolkeloze hemel. Het verschijnsel is niet object- of persoon gebonden en doet zich voor in een veel ruimer veld dan Categorie I.

Categorie I: (Poltergeist HAP)

September 1903 Stenen, viskoppen, drek en daardoor vielen er ook stukken gebroken dakpan en bijkomend gruis.

Locatie: het Chinese kamp bij Sidoardjo, Indonesië – een niet heel dicht bebouwde straat met Tamarinde bomen. Doelwit: de Chinese bakker.

Verslag van een ooggetuige:

“Loodrecht vielen telkens stenen en allerlei andere dingen neer, meestal op zinken of gegalvaniseerde ijzeren afdaken aan de straatzijde van de huizen. Dat gaf veel lawaai. Maar er vielen ook wel op de weg en op de pannen, waardoor er verschillende dakpannen braken en ook naar beneden vielen. Het verschijnsel strekte zich uit over een afstand van ongeveer 100 a 120 meter. Zo viel er een steen hier en dan een direct daarna 50 meter verder. Soms vielen er in een tijd van een minuut of wat verscheidene, dan weer met tussenpozen, zo telkens eens eentje… Natuurlijk was de politie al heel snel bij de zaak betrokken. Al vanaf de eerste dagen van de vreemde regen had zij het hele terrein doorzocht naar de veronderstelde kwaadwillige stenengooiers. Dit zonder resultaat: het stenen werpen hield aan. Bij het helderste maanlicht was het even veelvuldig als op donkere avonden. Het gebeurde wel dat enige Indo-Europeanen met geweren door de bomen schoten terwijl de politie achter de huizen alles doorzocht en zelfs alles afzette. Het bleef spoken… De feiten waren zo duidelijk dat men er zich slechts ten zeerste over verwonderen kon, dat ontwikkelde mensen (waaronder personen met een academische vorming) deze feiten wilden negeren. Bij deze gelegenheid heb ik gezien hoe ver onze materialistische geestesrichting het heeft gebracht in de neiging en in de kunst, om elke, ook de meest absurde verklaring aan te nemen, ten einde te ontkomen aan de noodzaak om te erkennen dat er nog iets bestaat buiten de ons alledaags bekende stof of in strijd is met de aangehangen leer (van de natuurkunde)…Ik liep bij de Chinese bakker binnen en vroeg hem, wat er toch eigenlijk gaande was. In de grootste verslagenheid vertelde hij mij, dat hij zo’n vreselijke soesah (problemen) had. Hij had geen rust meer, telkens vielen er stenen en vuil. Verscheidene dakpannen waren al kapot. De vorige dag wilde hij als gewoonlijk zijn baksel in de oven zetten toen een regen van zand en gruis zich over het deeg uitstrooide, alles was bedorven en er zat zand in het meel… ‘s nachts durfde hij niet meer te slapen: voordurend vielen er maar stenen, in het huis en buiten op het huis of er voor op de straat. ” (Fragment uit “Telepathie en telekinese” Prof. H. van Praag)

Daar de verschijnselen zich beperkten tot het huis en de omgeving van het huis van de Chinese bakker is het duidelijk dat het hier vermoedelijk gaat om een Poltergeist van het HAP type: het vreemde fenomeen van de vallende stenen, vissenkoppen en de drek begon plotseling en hield ook weer op. De bakker woonde er al een tijdje en dus komt het EAP Haunted house type niet echt in aanmerking als een schuldige factor.

Categorie II

Gewone windhoos bij onweersbui waarbij het vissen regende

Najaar 1968 regen met vissen District Para, Simonspolder te Suriname

Verslag van de ooggetuige: Mahinder Dharampal

(datum verslag: 11-10-2007)

“Het was omstreeks 14.00 uur in de middag dat ik op het veld bij de zee (ongeveer dertig meter afstand tot de zee) met een bulldozer het land aan het effenen was. Ik bemerkte dat er een donkere bewolking op kwam zetten vanaf de zeekant en het begon te regenen en te onweren. Wat later was de bewolking zwaar en donker en het bliksemde flink. Toen vielen er tezamen met de regen ineens heel wat vissen naar beneden en ze kwamen op het veld terecht. De onweersbui leek daarbij wat af te nemen en daarna weer in hevigheid toe te nemen. De vissen sprongen op de grond rond en ik heb een ruime emmer vissen van het veld geraapt. Het is mogelijk dat ze ook buiten het veld vielen: aan de rand van het veld bevonden zich bosjes en andere begroeiing maar ik heb er niet rond gekeken of gezocht. De vissen op het veld varieerden van klein tot groot en ik heb de volgende vissoorten opgeraapt: Korobja, Pataka, Sieriba en Datraviesie. De grootste vissen varieerden in grootte tussen de 2 ons en de 4 ons. De vissoorten komen in het kustwater bij Suriname gewoon voor. Ik constateerde geen afwijkingen aan de vissen en ze smaakten prima. Dit soort buien met vallende vissen is in Suriname een gewoon verschijnsel: het verschijnsel komt soms meerdere keren per jaar voor tijdens zware onweersbuien met wind.”

Categorie III:

Wat viel er zoal massaal naar beneden;

200 n. Chr., Kikkers en vissen: Chersonesu, Griekenland

Drie dagen aanhoudende stortbuien in de Griekse provincie Chersonesus waarbij er kikkers en vissen uit de lucht vielen. Volgens Athenaeus waren dat er zoveel dat wegen geblokkeerd raakten en deuren niet meer open konden. De dieren hebben, volgens zijn verslag, wekenlang voor een ondraaglijke stank gezorgd. Bron: in het werk ‘Deipnosophistae’ (vrij vertaald; “Geleerden aan tafel”) maakt Athenaeus van Naucratis gewag van het gebeuren (Bron:www.grenswetenschap.nl)

Herfst 1846, Vogels: diverse soorten en rode regen, Frankrijk

Delen van Frankrijk lagen plotseling bezaait met dode en stervende vogels die tezamen met een rode regen uit de lucht waren gevallen. Wetenschappers in Lyon en Grenoble konden niet vaststellen waarom de duizenden leeuweriken, eenden, roodborstjes en kwartels uit de lucht vielen en konden de samenstelling van de begeleidende rode regen niet achterhalen. (Bron: Charles Berlitz: Wereld vol wonderen.

12-7-1873, Kikkers: Kansas City

Een vreemde storm bedekte een stal met duizenden kikkers (Bron: paranormal.about.com)

Juli 1876, Vogels: div. soorten, Baton Rouge – Louisiana – US

Honderden dode bonte spechten, Amerikaanse spotlijsters, lijsters, merels en wilde eenden vielen
zomaar uit de lucht. Sommige van deze vogelsoorten waren niet inheems. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

28-9-1880, “Bloedregen”; Djebel-Sekra, Marokko

Prof. Brun uit Geneve onderzocht enige monsters van de rode regen en constateerde dat het in dit geval ging om een klein organisme met de naam Protococcus Fluvialis. De rode regen bestond uit alleen jonge organismen van deze soort. (Bron: dossierx.nl)

26 december 1877, Krokodillen: (Alligator) Zuid Carolina – US

8 krokodillen vielen zomaar uit de lucht: ze waren 30 centimeter lang en springlevend. De plaats waar zij neerkwamen lag of ongeveer 10 kilometer van de Rivier de Savannah (bron: Charles Berlitz: vreemde verschijnselen.)

17 mei 1934, Krokodil: (Alligator) Zeppelin vlucht Macon – Californië

Gezagvoerder Robert Davis hoorde tijdens de vlucht boven Californië ineens een luide plons in een van de open ballastzakken van de Zeppelin. Toen hij in de ballastzak keek zag hij tot zijn schrik een 60 cm grote alligator erin zitten. Voor vertrek had hij het hele schip gecontroleerd en had het beest niet gezien. De enige verklaring is dat het beest uit de hemel was komen vallen tijdens de vlucht. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

September 1936, Vissen: Guam, Grote Oceaan

Bij een vissenregen vielen niet alleen zoutwatervissen maar ook zoetwatervissen: Zeelten. De Zeelt komt voor in het zoetwater van Europa en westelijk Azië. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

1956, Vissen: Chilatchee, Alabama

De lucht was verder helder toen een vrouw en haar echtgenoot een kleine donkere, vreemd opvallende wolk in de lucht gadesloegen. Toen hij boven hun hoofd was leegde de wolk zich plotseling: er viel regen, zeewolf, zeebaars en brasem uit! De vissen leefden nog allemaal. De wolk was inmiddels van een donkere kleur in een witte kleur veranderd en verdween toen. (bron: paranormal.about.com)

1960, Vogels: Roetkop albatrossen, Capitola – Californië

Een enorm aantal Roetkop albatrossen kwam ‘s nachts uit de lucht vallen: ze hingen aan telefoondraden, op hekpalen, in struiken, aan televisie antennes en lagen op het strand. Deskundigen die de vogels onderzochten stelden vast dat zij waren gedood door de val. De vogels die de val overleefden konden na verloop van tijd weer wegvliegen. De oorzaak van hun plotselinge valpartij is nog niet achterhaald. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

1960, Krokodil: Alligator Long Beach – Californië

Een echtpaar hoorde een zware bons in de achtertuin en daarna een vreemd geknor. Een Alligator van anderhalve meter was zomaar uit de lucht komen vallen. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

1968, Maden: Boot race, Acapulco

Na een regen werden de boten van de bootrace bedolven onder een grote hoeveelheid maden (de schatting komt op ruim 100.000 stuks). Sommigen maden hadden een lengte van zelfs 2 centimeter hadden. (Bron:  Christian science monitor)

12-1968, Munten: Ramsgate, Kent, Engeland

40 à 50 verbogen munten vielen uit de lucht. Niemand zag ze vallen maar iedereen hoorde ze neer komen. Er staan in de buurt bij Ramsgate geen hoge gebouwen: ze zijn dus niet van een gebouw naar beneden gegooid. (Bron: Daily Mirror London)

13-3-1977, Hazelnoten: Bristol, Engeland

Een kerkje werd bedolven onder de hazelnoten. Het was buiten het hazelnoten seizoen en in de omgeving stonden geen hazelaars. (bron A.C. Clarke “Mysterious World”)

Mei 1981, Kikkers (groen): Navplion, Griekenland

De bewoners van het kleine Griekse stadje werden gewekt door een kletterend geluid dat veroorzaakt werd doordat het kikkers regende. Duizenden kleine kikkertjes kwamen uit de hemel
vallen en sprongen daarna vrolijk rond. Volgens de deskundigen waren de kikkers ergens in Noord Afrika door een wervelwind opgezogen uit een moeras en over een afstand van bijna 1000 kilometer over de Middellandse zee vervoerd tot ze boven de straten van Navplion uit de lucht kwamen vallen. De conditie van de kikkers was opmerkelijk: er waren bijna geen kikkertjes bezweken door de lange reis en ze pasten zich zelfs uitstekend aan bij hun nieuwe omgeving. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

1982 -1986 e.v., Maïs korrels: Evans, Colorado bij Greeley

Het begon in 1982 en de vreemde regen hield met tussenpozen jaren aan: Maïskorrels vielen op enkele huizen aan Pleasant Acres Drive in Evans. Gary Brian, een van de bewoners van de huizen verklaarde dat hij, als hij alle maïskorrels op zou rapen, zeker een ton maïs zou hebben. Tussen de maïs zit af en toe een verdwaalde boon. In de omgeving van de huizen zijn geen maïsvelden of opslagplaatsen voor maïs. Niemand heeft er een oorzaak voor kunnen bedenken. Het regent er nog steeds van tijd tot tijd maïs. (bron: Charles Berlitz: Vreemde verschijnselen)

1989, Sardientjes: Ipswich, Australië

Harold en Degen keken vreemd op toen ze in hun voortuin ongeveer 800 sardientjes zagen liggen die tijdens een licht buitje naar beneden waren gekomen. (Bron: About.com)

19-7-1994, Stro: Glory Mill papers te Wooburn Engeland

Tonnen stro vielen uit de lucht op het gebouw Glory Mill Papers. De bossen hooi waren soms zo groot als hooibalen en dwarrelden zomaar naar beneden vanuit een heldere lucht: in totaal ruim 10 ton hooi. Het hele gebied van Glory Mill lane was bedekt met een laag hooi. (Bron: Bucks Free Press)

Januari 2000, IJsbrokken: 0nder andere in Spanje

Enorme brokken ijs vielen uit een wolkenloze hemel, daken van wagens werden geraakt en een oudere vrouw liep door een vallend brok letsel op aan haar schouder. Gedurende 10 dagen vielen er 15 ijsbrokken ter grootte van een basketbal op zuid Spanje. Het ijs had de samenstelling van hagelstenen. Soortgelijke verschijnselen werden gemeld in Argentinië, Australië, Canada, Colombia, Nederland, Nieuw Zeeland, de United States en Brazilië (een brok van 220 Kilo)

5-6-2005, Kikkertjes (donker): Servië, Odzaci

Een stevige stormwind loste een lading van ruim 10.000 kleine donkere kikkertjes op het dorpje. De kikkersoort kwam in de nabijheid van het dorpje niet voor. Volgens klimatoloog Slavisa Ignjatovis gaat om een gewoon natuurverschijnsel (Bron: zie ander artikel van dossier X)

15-7-2007, Golfballen: Delfgauw,  provincie Zuid Holland, Nederland

Ruim elfhonderd golfballen ter waarde van 88O euro vielen uit de lucht op het land van een bewoner. Niemand meldde zich om de lading op te eisen. (Bron: plaatselijke krant)

(Datum onbekend), Bladeren van Maïs: Oost-Wichita (VS)

Duizenden gedroogde Maïsbladeren bladeren dwarrelden zomaar massaal uit de lucht. Het was geen extreem weer en er stonden geen sterke winden. (Bron: Farshores News) Dit fenomeen is mogelijk gerelateerd aan de maïskorrel regen in Evans, Colorado, 1982 e.v.

Lange lijst met vreemde regens: Lees er meer over in een ander artikel op de site van dossierx !

In het geval van de, massaal naar beneden vallende, vissen, kikkers en salamanders overleefden zij de valpartij. De dieren behoorden niet tot de plaatselijke fauna maar de kikkers en salamanders verkeerden in goede conditie en gingen zelf op zoek naar het water.

Theorieën met betrekking tot de vreemde regens

  1. De vreemde regens worden veroorzaakt door zeer selectieve stormen of tornado’s. Deze theorie is wat onhoudbaar: waarom pikte
    de tornado alleen maar munten, hazelnoten, kikkers, golfballen, vissen van een bepaalde soort, hooibalen, gedroogde maïsbladeren of salamanders op en niet ook ander materiaal?
  2. Hoog in onze atmosfeer leeft een nog onbekend enorm organisme dat af en toe zijn maaginhoud naar buiten gooit: Hoewel de Indianen in Amerika tal van verhalen hebben over enorme stormvogels met spanwijdtes van 3 tot 5 meter die soms hele runderen en soms zelfs kinderen en volwassenen mee de lucht innamen is deze theorie toch wat onhoudbaar want dan zouden we het vreemde schepsel toch allang moeten hebben gezien? Deze theorie is helemaal onhoudbaar in het geval van de golfballen en de verbogen munten: die lusten ze vast niet. Deze theorie is ook niet houdbaar voor de hele gedroogde maïsbladeren, de balen hooi, de levende kikkers, vissen en salamanders (die zouden dan half verteerd moeten zijn).
  3. Een plaatselijke Poltergeist van het HAP of EAP type materialiseert uit frustratie vreemde objecten: Hiervoor is veel energie nodig. Deze hypothese werkt dus mogelijk alleen bij geringe plaatsgebonden materialisaties van kleinere objecten? (Zie het verhaal van de Chinese Bakker uit categorie I. Ook bij dit Poltergeist HAP of EAP fenomeen is overigens mogelijk een andere dimensie betrokken.)
  4. Locale of Interlokale Wormholes: De kleine tornado’s en/of andere soorten sterke winden zijn een bijkomend verschijnsel of symptoom dat veroorzaakt werd door een Lokaal of Interlokaal Wormhole in de ruimte- tijd. Albert Einstein vermoedde het al: de aarde heeft mogelijk diverse Wormholes die zo nu en dan hun gaten vormen, met alle gevolgen van dien. Dit verschijnsel zou kunnen worden veroorzaakt doordat de aarde niet echt rond is en niet overal de zelfde gravitatie vertoont: op sommige plaatsen is de aardkorst veel dikker dan elders. De hogere gravitatie die daardoor ontstaat zou een Wormhole of Tijdgat kunnen creëren. E is immers mc²: Massa kromt de tijd – dit veroorzaakt misschien plaatselijk een ruimte-tijd verschil. Het ontstane verschil in luchtdruk en temperatuur, veroorzaakt door een van de beide types Wormholes of Tijdgaten, veroorzaakt een vreemde uitwisseling van luchtdruk die mogelijk gepaard met een sterke wind, een snel opkomende mist of een kleine tornado – al naar gelang het verschil in luchtdruk en temperatuur en de grootte van het Locale of Interlocale tijdgat. De objecten worden geselecteerd door het – mogelijk magnetische – tijdgat, op basis van magnetische geleidende stoffen. De objecten die uit de lucht komen vallen tijdens de regens komen dan mogelijk van een andere plaats, ergens in ruimte en tijd. De deeltjes reisden dan met een snelheid die mogelijk hoger ligt dan de ons bekende lichtsnelheid. Door de hoge werveling van de vreemde magnetische wind overleefden (in geval van de kikkers, vissen en salamanders etc.) toch de snelle reis. We moeten dan stellen dat de overlevenden mogelijk in het centrum van de magnetische werveling zaten. In theorie zou het dan elders misschien wel kikkerprut of visprut moeten regenen: de resten van de slachtoffers die terechtkwamen in de buitenste zone van de ruimte-tijd werveling? Maar de “magnetische storm” theorie gaat niet op voor de gedroogde maïsbladeren, de hazelnoten en de golfballen. Voor kikkers, vissen, salamanders, munten, ijsbrokken en rode prut wel: water is ook een heel goede geleider van elektriciteit.
  5. De SF UFO theorie: een vliegende schotel van een ons nog onbekende beschaving loste zijn onderzoekslading alvorens met supersnelheid te vertrekken via (een Locaal, Interlokaal of) een Ruimtelijk Wormhole naar een andere bestemming. Deze theorie is misschien wat ver gezocht maar zou in sommige gevallen een verklaring kunnen bieden.

    wormhole-universe-thumbnail-nquist

    Ruimtelijk Wormhole
  6. De ScienceFiction transporteer theorie: In de toekomst vinden mensen op onze aarde een transporteer machine uit en transporteren ladingen goederen via tijd en ruimte (Locale en Interlokale wormholes) naar andere plaatsen. De vreemde regens worden dan veroorzaakt door een virus in hun geavanceerde computer programma, waardoor de ladingen op verkeerde plaatsen en/of in verkeerde tijden terecht komen. Voor de golfers onder ons een geruststellende gedachte: ook in de toekomst wordt er gegolfd (zie de regen van de golfballen)?

  7. De “Term-Mighty” of “Machtige term” theorie: Het achterliggende idee hierbij is dat alle materie in een tijd-ruimte continue deel uitmaakt van een enorme deeltjes-String, en dat voor alle delen geldt dat in het String-Universum van zo’n Superstring maar één zo’n zelfde deeltje kan bestaan. Twee dezelfde deeltjes kunnen nooit de zelfde plaats innemen in dat ruimte-tijd continue. Het gevolg is dat, wanneer twee gelijke deeltjes toch bestaan, hoewel vanuit ons beperkte blikveld gezien op verschillende tijden en plaatsen in de ruimte-tijd, zij in werkelijkheid toch gedwongen worden om de zelfde plaats te delen. Er ontstaat dan eigenlijk een ‘lek’ in het ruimte-tijd continue (xE’ verloopt naar xE). (Zie voetnoot 1 voor verdere uitleg.)

Hoe ziet een snaren variant van het universum er dan in werkelijkheid uit?

Albert Einstein zei: E = mc²

E is energie, m is massa en c is lichtsnelheid (300.000 km p/sec)

Hoewel we nu weten dat de veronderstelde snelheidslimiet voor de lichtsnelheid niet de hoogste is (de snelheid is onlangs gebroken in een deeltjesversneller) kan de huidige Relativiteit Theorie ook wel werken in een ander vreemd universum met een andere snarenvariant. Het is natuurlijk mogelijk dat ieder universum (er zijn wetenschappers die modellen hebben gemaakt met zelfs 12 verschillende universums) wordt gevormd door materie van bepaalde snaren of String- toonsoorten oftewel een bepaalde spinsnelheid en de spinrichting van de deeltjes waaruit het is opgebouwd. In een ander universum zou dan bijvoorbeeld kunnen gelden (in vergelijking met de Relativiteitwet van Einstein met betrekking tot ons universum):

E² = (mc²)²

In een zwaarder universum zullen de deeltjes harder moeten draaien om de bindende krachten te kunnen overwinnen. De tijd zal hier anders verlopen dan in ons universum. Een super megawereld in een knoert van een universum? Of:

E tot de -100.000ste = (mc²) tot de -100.000 ste

In een veel lichter universum zullen de deeltjes mindersnel te hoeven draaien om de bindende krachten te kunnen overwinnen. De tijd verloopt in zo een universum anders dan bij ons. Ook de energie deeltjes die het licht effect veroorzaken zullen een andere snelheid hebben. Een superklein universum in een korrelzand? (Zie voetnoot 2) Een universum dat gevormd wordt, bloeit en vergaat in een microseconde? Voor we tot 2 kunnen tellen zijn dan al vele werelden ontstaan en ook weer vergaan in dat universum.

wormhole-earth-thumbnail-nquist-mid-earth

Snaar- of Superstring varianten in schillen rond onze bestaanswereld, liggend in verschillende zones in verschillende ruimtetijden?

close-up-l-wormhole-nquist

Lokaal Wormhole naar een andere plaats in ruimte en tijd (dit is geen holle aarde theorie: het Wormhole leidt eigenlijk naar een totaal andere plaats in ruimte en tijd: b.v. naar de aarde 3600 n. Chr.)

Leuk plaatje dat Wormhole hierboven, maar ja: de beide planeten liggen natuurlijk niet zichtbaar op de zelfde plaats in ruimte en tijd. Dat vogelde W. Pauli al uit met zijn Uitsluitingprincipe. Hij zei: “Twee deeltjes met dezelfde spin en de zelfde snelheid kunnen niet de zelfde plaats in een ruimte-tijd continue innemen.”

Kunnen twee soorten moleculen of deeltjes toch samen een ruimte vullen (in geval van astrale materie)? Dat kan wel!

Om de mogelijkheid van dit beginsel te demonstreren het volgende voorbeeld:

Neem een emmer en vul die tot aan de rand met ronde kiezelstenen. We zeggen dat de emmer vol is. Maar toch kunnen we nog een ruime hoeveelheid water aan de “volle” emmer toevoegen. Water heeft een mindere moleculaire binding dan de moleculen waaruit de kiezelstenen zijn opgebouwd en voegt zich dus makkelijk in kleine hoekjes en gaatjes tussen de kiezelstenen. Maar hierbij nemen de moleculen van de beide stoffen niet de zelfde plaats in maar delen ze de ruimte. Bij een dergelijk type van gedeelde ruimte gaat het om een soort stof die zich makkelijk voegt in een bepaalde bestaansfase. Het kan hierbij o.a. gaan om een vloeistof, een gas of een gesmolten vaste stof (gesmolten metaal bijvoorbeeld). Het is dus mogelijk dat de kleine ruimten tussen bewegende ronddraaiende deeltjes wordt opgevuld door een andere stof met een grote invoeg mogelijkheid. Maar hierbij gaat het dan – met betrekking tot het Uitsluitingprincipe van Pauli – om een stof met een andere spin (draai) snelheid, een andere spinrichting en een kleinere grootte van de spinning, liggend op dezelfde plaats maar in een andere tijd en vanuit ons oogpunt, liggend op een andere plaats in een andere snarenvariant: een ander universum?

Wat gebeurt er wanneer de spinsnelheid van de deeltjes van een String toeneemt? Verspringen ze dan naar een andere bestaansvariant ergens in een vreemd universum, ergens in een ander ruimte-tijd continue? Dan verdwijnen de objecten uit onze wereld om ergens anders weer te voorschijn te komen?

Bijvoorbeeld, om maar een voorbeeld te geven:

E x E = E²

en manifesteert zich in een universum waar geldt:

E² = (mc²)² ?

wormhole-interlokaal-thumbnail-nquist

Interlokaal Wormhole van E naar E² of E naar E’ in ruimte en tijd, met tijdgat naar een ander universum met andere tijd, naar een planeet die toch erg veel op de aarde lijkt maar het misschien in werkelijkheid niet is?

De planeet lijkt op onze Aarde maar de planeet heeft een lagere of hogere spin en/of tegengestelde spin van de vormende deeltjes en ligt in een andere tijd en een ander universum? Andere tijd, andere plaats, maar met de zelfde natuurwetten en bijna de zelfde diersoorten? De kikkers en salamanders vonden in ieder geval opnieuw water en de (meeste) vissen werden door de dorpelingen naar het water gebracht: het leven ging voor hen in de meeste gevallen gewoon door! Misschien wel wijs om voortaan een DNA testje te doen op de mogelijke Wormhole reizigers?

Tot slot van dit deel over BFO’s:

huhh-froggy-thumbnail-nquist

Geachte wetenschappers en andere lezers:

Dit artikel bevat heel wat gewaagde voorbeelden en veronderstellingen. Hebt u dit artikel gelezen en vindt u dat er iets niet klopt en in strijd is met de huidige wetenschappelijke kennis: reageer dan a.u.b. direct en liefst uitgebreid in leesbaar en algemeen gangbaar Nederlands.

Als er vreemde zaken uit de lucht vallen…

(Alle illustraties in dit artikel zijn gemaakt door N. Quist en zijn met haar toestemming geplaatst voor gebruik door dossierx. )

Meer lezen over dit onderwerp:

Lees er meer over in een ander artikel op de site van dossier x!

http://www.dossierx.nl/index.php/content/view/397/28/

http://www.brokenpencil.com/excerpts/excerpt.php?excerptid=11

http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?grens=751

http://www.illinoistimes.com/gyrobase/Content?oid=oid%3A5060

http://paranormal.about.com/library/weekly/aa082602a.htm

Voetnoot 1:

Deze theorie is eigenlijk een logisch voortvloeisel van Pauli’s Uitsluitingprincipe: Wanneer dan twee objecten uit twee Stringen (eigenlijk een enkele enorme String, verkringeld door ruimte en tijd), liggend in ruimte en tijd, toch op de zelfde plaats liggen of erg veel qua Stringhoogte op elkaar lijken dan wordt er automatisch een Wormhole gecreëerd en vindt er een verplaatsing of diffusie van materiaal plaats vanuit de ene Snaar naar de andere Snaar?
De deeltjes veranderen hierbij van richting. (Van de auteur.)

Voetnoot 2:

Een universum in een korrel zand? Ons uitdijende heelal: Volgens wetenschappers zet ons heelal nog steeds uit: is dit wel zo of krimpt de materie in ons heelal en lijkt het heelal daardoor uit te dijen? Het is misschien wel mogelijk dat de Snaar- of Stringhoogte van de deeltjes waaruit ons universum is opgebouwd geleidelijk afneemt en waardoor de materie langzaam- aan steeds minder ruimte inneemt. Alle materie zou dan langzaam inkrimpen waardoor het lijkt alsof het ons omringende universum uitzet en waardoor het lijkt alsof de sterrenstelsels zich van elkaar verwijderen. De grootte van het universum is oneindig maar inkrimping in een universum kan ook zeker oneindig zijn. Misschien zijn wij over 10 miljard jaar wel gekrompen tot de grootte van een huidige zandkorrel en hebben we er helemaal niets van gemerkt? Misschien is het ooit mogelijk om de Stringsnelheid van een lading goederen tijdelijk te verlagen en te verkleinen tot micro grootte door middel van geluidsgolven en de lading dan te verzenden naar een andere plaats in de ruimte, waarna de Stringsnelheid van de atomen weer wordt verhoogd en de goederen zich netjes materialiseren op de plaats van bestemming. Een programma foutje of een storing in de vergevorderde apparatuur zou dan een verlies van de lading op onbekende plaats in ruimte en tijd kunnen betekenen.