Het is 1761, Ambroise Pare, de geneesheer van Hendrik III (Frankrijk), schrijft in zijn jaarverslag een bijzondere anekdote: “Een steenhouwer die ik opdracht had gegeven om een aantal zeer grote en harde stenen te breken vind onder mijn ogen een grote, zeer levendige pad in het midden van de steen die hij net heeft gebroken. Het dier heeft geen zichtbaar letsel en het is een raadsel hoe hij daar gekomen is, er is geen enkele gang in de steen, alleen een ruimte waar de pad heeft gezeten. Continue reading →