Geschreven door: S. in ‘t Veld

Wolfgang was een vooraanstaand fysicus en Nobelprijswinnaar. Naar hem is de mildere vorm van het Poltergeist of Klopgeest HAP fenomeen genoemd: het “Pauli-effect”.  Als Wolfgang namelijk een laboratorium binnen ging, implodeerde er altijd wel een vacuümvat of sloeg er een gevoelige meter door!

Het gebeurde zelfs eens dat er op een dag, in het laboratorium (waar hij aan verbonden was) in Göttingen, alweer zo’n gevoelig gecompliceerd onderdeel van een apparaat kapot ging. Het hoofd van het laboratorium schreef hierover aan Wolfgang en zei hem dat er deze keer toch nauwelijks sprake kon zijn van het Pauli-effect omdat Wolfgang volgens hem toch op dat moment in Zurich was. Maar Wolfgang schreef hem een verrassend antwoord terug: hij was op het moment dat het onderdeel kapot sprong, wel op reis was met de trein naar Kopenhagen maar de trein stopte op het genoemde tijdstip dat de meter in het laboratorium doorsloeg, inderdaad even in Göttingen. Als de mysterieuze paardenkrachten in onze geest op hol slaan, gebeuren er blijkbaar vreemde dingen!

 

Wolfgang en het Pauli-effect (Een milde vorm van het Poltergeist of Klopgeest HAP fenomeen)

(door Spring in ‘t Veld)

Wolfgang en Carl Jung
Toen Wolfgang op 24 april 1948 de kamer van zijn vriend en psycholoog C.G. Jung binnenkwam, viel er uit zichzelf een Chinese vaas zomaar op de grond. Het water uit de vaas liep als een vloed over de vloer en Jung vertelde later dat het hem onmogelijk toescheen dat er zoveel water in de vaas had gezeten. Deze gebeurtenis is onder de naam: “de Chinese watervloed” van Pauli de geschiedenis in gegaan. Sommige wetenschappers zien in dit vreemde voorval een hint naar een oplossing van het kwantumfysica vraagstuk: de oplossing van het vraagstuk zou kunnen liggen in de wisselwerking tussen Jin en Yang. Wolfgang droomde ook veel over een Chinese dame. Het toeval van de gevallen vaas die een Chinese vloed voortbracht in samenhang met Wolfgang’s psychische probleem wordt omschreven als een synchroniciteit verschijnsel: een gestuurd toeval. Wolfgang zelf zei over de betekenis van dit verschijnsel dat hij waarschijnlijk de inhouden in zijn geest meer als water moest laten vloeien. (Bron: Psychovision)

In Februari 1950, toen Wolfgang een bezoek bracht aan de Princeton University vloog er een cyclotron in brand en Wolfgang vroeg zich af of hier alweer sprake was van het naar hem genoemde effect. Een cyclotron is een deeltjes versneller. Ze versnellen geladen deeltjes door middel van een hoog frequente wisselstroom. Een rechtopstaand magnetisch veld zorgt ervoor dat de deeltjes ronddraaien in een cirkel zodat zij de snelheid van de voltage gaan overschrijden. Het apparaat is het prototype van een deeltjes versneller. (Bron: wikipediafile; cyclotron)

Over W. Pauli
Wolfgang Pauli werd geboren op 25 april 1900 in Wenen. Zijn vader was arts en hoogleraar aan de Universiteit van Wenen en zijn moeder was artistiek zeer begaafd. Wolfgang zat op het Humanistisch Gymnasium Döbling en blonk uit in wis- en natuurkunde. Hij was meestal vrolijk en had veel vrienden maar zat in zijn vrije tijd toch liever met zijn neus in de boeken. Van 1918 tot 1921 studeerde hij aan de universiteit van München. Op 19 jarige leeftijd schreef hij een nog steeds beroemd artikel over de relativiteitstheorie van Einstein. Einstein zelf zei hierover: “Niemand die dit volwassen groots opgezette werk bestudeert, zou kunnen geloven dat de schrijver pas 19 jaar is!” Wolfgang werkte vervolgens een jaar lang in Kopenhagen op uitnodiging van Niels Bohr, de grondlegger van de kwantummechanica. Hier ontwikkelde hij zijn eerste ideeën over het “Uitsluitingprincipe”: een kwantumfysica beginsel, waarvoor hij later de Nobelprijs zou krijgen. Hoe kon het gebeuren dat er zich rond Wolfgang Pauli zulke vreemde paranormale verschijnselen (vallend onder Poltergeist of Klopgeest HAP verschijnselen) voordeden in alle laboratoria waar hij kwam? Kwam het misschien door de vreemde dromen die hij veelvuldig had?

Wolfgang en de vreemde dromen
Na de Tweede Wereldoorlog kreeg Wolfgang een reeks vreemde dromen of nachtmerries waarin hij achtervolgd werd door een figuur uit een dimensie achter de ons alledaagse werkelijkheid. In zijn droom verschijnt een donkere man die toegelaten wil worden tot de Technische Hogeschool waar Wolfgang les gaf in1928. In zijn dromen ontstaat er een dialoog met de steeds terugkerende droomfiguur. Typerend is hierbij dat deze donkere vreemdeling in zijn dromen tussen hem en het zonlicht in staat: de donkere vreemdeling verbeeldt een onbewust gedeelte van zijn geest waarvoor hij zich afgesloten heeft. Een tweede droomfiguur in zijn dromen, is een Chinese dame met verstand van muziek: zij is een symbool van Tao: de wisselwerking tussen Yin en Yang.

In oktober 1953 besluit Wolfgang Pauli, die vanwege zijn vreemde terugkerende dromen inmiddels onder behandeling staat bij Psychoanalyticus C.G. Jung, op aanraden van hem in dialoog met haar te gaan: de Pianoles. In deze actieve imaginatie (een gestuurde droom) verschijnt de Chinese dame als een pianolerares. Zij verbeeldt het Tao dat volgens de I Tjing nu eens het donkere, vrouwelijke Yin, en dan weer het lichte, mannelijke Yang laat verschijnen.

Naast de donkere vreemdeling (een mannelijk deel van zijn onbewuste) en de “Chinese dame van de verandering” droomt Wolfgang ook over het getal 3 en de lichtsprong naar 4. De dame probeert hem uit te leggen dat het getal 3 niet volmaakt is en dat er nog een 4e fase op moet volgen: de lichtsprong of kwantumsprong naar 4. Het getal 4 verbeeldt heelheid, volledigheid en het volmaakte. Hadden de vreemde voorvallen te maken met dromen van Wolfgang over de sprong naar het volmaakte?

Volgens C. G. Jung heeft ieder mens een Animus en een Anima in zich:

De Animus is het mannelijke handelende en logisch redenerende aspect van de geest, het Yang, de zon, de dag, het uitvoerende en handelende, het regelende aspect, het naar buiten tredende aspect, het wegenkaarten lezende aspect, etc.

De Anima is het vrouwelijke, intuïtieve, creërende of scheppende aspect van de geest, het Yin, de maan, de nacht, het donkere, het ontvangende, het verzorgende, het onlogisch redenerende aspect, etc. (Tja: vrouwen kunnen meestal geen wegenkaarten lezen maar weten vaak toch intuïtief waar je heen moet
rijden om er te komen! Dat klinkt voor mannen heel onlogisch maar het werkt toch ook.)

Alchemie
Om een volledig en geestelijk volwassen mens te worden moet men beide aspecten in zich vermengen of verenigen. Deze zienswijze zien we ook terug in de Alchemie: in de boeken over Alchemie staat dat men de Koning moet laten versmelten met de Koningin om de Steen der Wijzen te kunnen vinden. Wanneer een man al zijn vrouwelijke aspecten verdringt, zal hij in geestelijke nood komen en wanneer een vrouw al haar mannelijke aspecten verdringt zal zij ook in geestelijke nood komen. Om goed te kunnen functioneren heeft men dus beide aspecten nodig. Die geestelijke mannelijke en vrouwelijke eigenschappen horen in elkaar te grijpen als tandwielen van een uurwerk. Mist men raderen van een van beide mannelijke of vrouwelijke aspecten, dan werkt het geestelijke uurwerk niet en kan een mens niet goed functioneren. Volgens C.G. Jung streeft de geest van de mens naar een evenwichtige balans. Werkt het geestelijke uurwerk niet dan uit zich dat in onze dromen. Negeren we onze dromen dan breken de vreemde paardenkrachten in onze geest los. Hoe hoger de frustraties, hoe meer vreemde effecten we zullen zien in onze omgeving: de geest is immers meester over de materie.

Wolfgang had een belangrijk gedeelte van zijn Animus of mannelijke aspect verdrongen en mist de sociale vaardigheid om een relatie met een vrouw in stand te houden: zijn vrouw kondigt de echtscheiding aan en verlaat hem voor een ander. Zijn moeder pleegde zelfmoord toen hij 27 jaar was en dat drama wierp een schaduw over het vrouwelijke in zijn omgeving en zijn omgang met het vrouwelijke aspect. Doordat hij een deel van het vrouwelijke aspect in zijn geest niet meer begrijpt (mannen klagen daar tegenwoordig wel meer over) komt hij ook in de knoei met een deel van een mannelijk aspect in zich, want zijn geestelijke groei wordt hierdoor geblokkeerd.

De lichtsprong van 3 naar 4
Die geestelijke groei wordt volgens Jung in de dromen van Wolfgang verbeeld door de lichtsprong van 3 naar 4: Wolfgang droomt bijvoorbeeld over een ring (door hem “de ring i” genoemd) die in vier delen is verdeeld. Veel van zijn dromen hebben met het getal 3 en de sprong naar 4 te maken. Deze ongrijpbare kracht van de sprong naar het licht of een andere dimensie laat zich niet meten want hij verspringt telkens van plaats en tijd. De ongrijpbaarheid van die kracht zorgt bij Wolfgang voor frustratie: de meters slaan door.

Illustratie (door  N. Quist); ‘De kwantumsprong naar het licht’

Geloven we nog in onze toverkracht?
Geloven we in wonderen of willen we het eerst bewezen en gemeten zien? In onze westerse manier van denken is het moeilijk om in iets te geloven wat je niet kunt zien of meten. Dat gapende gat in onze materialistische visie werd gevuld door J.K. Rowling en haar verhalen rondom Harry Potter. In haar verhalen rond Harry en zijn tovervrienden duiken de inhouden van onze onbewuste geest o.a. op in de figuren als:

• Harry de Tovenaarsleerling met als vrouwelijke tegenhanger de wijze weetgierige Hermelien die erg goed is in toveren.
• Professor Sneep, de boze tovenaar (als schaduw van de Animus geest) met als vrouwelijke tegenhanger een boze heks (een schaduw van de Anima geest)
• Professor Dumbledor als Hogepriester en Professor McGonagall: een soort moederlijke Hogepriesteres
• Voldemort: als duivelfiguur en het vernietigende aspect van de dood

In haar boeken duiken ook de sprookjesachtige krachten uit onze geest op in de vorm van draken en een enorme slang, griffioenen, gevleugelde paarden en de Phoenix vogel.

Synchroniciteit
Psychoanalyticus en grondlegger van de Analytische Psychologie C.G. Jung (Zwitserland 1875-1961) schreef over deze onbewuste geestelijke inhouden in zijn boek: “De mens en zijn Symbolen”. Hij stelde dat deze symbolen voortkomen vanuit de poorten naar onze gemeenschappelijke geest, en hij noemt ze Archetypen. Boven die poorten in onze geest ligt het hemelse licht en de geestelijke verbondenheid die ons allemaal verbindt. Die archetypen zijn te omschrijven als een soort basis denkprogramma voor de mens: waar men ook vandaan komt, overal vindt men bij mensen de zelfde ideeën en uitingen van het mens-zijn. In alle sprookjes, waar ook ter wereld ontstaan, komen we steeds de zelfde sprookjes figuren en ideeën tegen. Volgens Jung openen deze basisideeën de dialoog met dat hogere wat erboven ligt: het tijdloze en ongrijpbare. In onze dromen ligt het licht (voetnoot 1) in de kelder van ons geestelijke huis. Wandelen we in onze droom de trappen af van ons droomhuis, naar de kelder toe, dan wandelen we naar het onbewuste en daarom ook naar de “donkere zijde”of “de Schaduw” van onze geest of ziel. Maar toch ligt in die donkere benedenwereld juist het hemelse licht verborgen want onder, is in werkelijkheid de poort naar boven! De kracht die paranormale fenomenen veroorzaken hebben hun oorsprong liggen op een plaats buiten ons ruimte-tijd continue: in het centrum van ons gemeenschappelijke wezen. Deze onzichtbare oorsprong buiten ruimte en tijd werd door Jung: “het a-causaal verbindende beginsel” genoemd oftewel Synchroniciteit.

Om onze sprong naar het licht te kunnen maken, hebben we het naar het licht springende vrouwelijke aspect nodig. In de boeken van J. K. Rowling wordt zij verbeeld door Hermelien (in haar rol van het te integreren magische vrouwelijke aspect) die van Professor Dumbledor (in de verhalen rondom Harry Potter een personificatie van het goddelijke) een uurwerk krijgt waarmee zij door de tijd kan reizen. Hierdoor kan ze alle lessen volgen die zij graag wil volgen. Dat is precies de juiste functie die de sprong van 3 naar 4 verbeeldt: zowel in de kwantumfysica als in het gewone leven, eindigt het leven van een mens (of beter gezegd: de geest) of een kwantumdeeltje (in de kwantumfysica hoek) niet met de ogenschijnlijke dood: de energie verspringt naar een andere plaats in ruimte en tijd om zich weer opnieuw te manifesteren en voort te leven. (Wil je meer weten over dat gegeven bekijk dan de illustraties van de uitgave: Prana- Over Jung en W. Pauli; Jung’s “Staartenbijter” tarotkaart en Pauli’s tekening van de “i ring” als wereldklok. Ze verbeelden beiden de licht sprong van 3 naar 4.)

De Chinese dame vertegenwoordigt bij Wolfgang X de Alchemie tussen duisternis en licht, natuur en geest en zij bemiddelt tussen de, nog te integreren, eigenschappen van Wolfgang’s onbewuste Donkere Vreemdeling en Wolfgang’s oude dagelijkse manier van denken. Zij is zijn Hermelien: zij brengt hem een poort – “de ring i”: om het aspect van de in het duister levende vreemdeling te kunnen integreren in zijn leven. Maar Wolfgang aanvaardt dit idee dan nog niet: hij mist een vrouwelijke aansluiting of sociale vaardigheid om dit aspect te kunnen integreren (hij denkt nog te logisch). Het verdrongen aspect van de Donkere Vreemdeling uit zich in zijn omgeving: vacuümvaten imploderen en meters springen stuk. Op den duur leert hij om te gaan met dit aspect (in zijn omgeving ziet hij immers dat er onlogische en uiterst vreemde dingen kunnen gebeuren). Hij vindt een nieuwe liefde en trouwt met haar. Helaas overleed Wolfgang op 58 jarige leeftijd: hier op aarde is helaas nog niets volmaakt.

De symboliek van het getal in dromen:
1 is het getal van het scheppingsbeginsel: de eenheid van het licht (o.a. Jung).
2 is het getal van het licht dat zich spiegelde in de materie en zo werelden, mensen en dieren schiep (o.a. Jung en de Kabbalah).
3 is het getal van heden, verleden en toekomst en van vader, zoon een heilige geest of van Isis, Osiris en Horus en van lichaam, ziel en geest (o.a. Jung).
4 is het getal van de kwantumsprong naar het licht, tijdloos en ongebonden. Het is ook het getal van het goddelijke in de wereld de basis van de ordening van het wereldlijke (o.a. Jung).
5 is het symbool van de inwijding tot volwassenheid. Deze inwijdingsrite is bij alle natuurvolkeren ook verbonden met de symbolische dood: de jongen sterft en de man wordt geboren. Het meisje trouwt en wordt vrouw. (bron: De toverfluit van Mozart >>Papageno bij de koningin van de nacht)
6 is het getal van de mens in de wereld: onvoltooid en onvolmaakt (o.a. Kabbalistisch).
7 is het getal van de hemelse sferen (o.a. Jung en Kabbalah).
8 is het getal van de o.a. de Magiër: hij buigt het donkere om naar het licht en verandert kwaad in goed. Het is het getal van de landbouwer die zijn akker omploegt en vervolgens koren zaait. (o.a. Jung en Alchemie teksten).
9 is het getal van het vrouwelijke magische en het getal van de scheppende kracht in de wereld. (Negen maanden lang verblijft de vrucht in de moederschoot…) (o.a. Jung, Mozart, Kabbala).

Bronnen voetnoot 1 o.a.:
– “Het geheim van de gouden bloem” (Richard Wilhlem/C.G. Jung), Bardo Todol: het Tibetaanse Dodenboek over een oud mystiek Chinees geschrift. Fragment over het licht tussen de ogen of het licht in het onbewuste: “De eenheid van deze twee is Tao, waarvan het symbool het witte licht is (zoals in de ). Dit licht woont in de “Vierkante duim” in het gezicht, d.w.z. tussen de ogen…Dit scheppende punt is een niet-ruimtelijke intensiteit”. Hildegard von Bingen (Mysticus) zegt over deze licht plaats: “Het licht dat ik waarneem is niet van plaatselijke aard…Ik kan er geen hoogte, breedte of lengte aan onderscheiden…de werking van het licht is in zoverre verbazingwekkend dat het bijna altijd psychische complicaties tot oplossing brengt en zodoende een losmaking van de innerlijke persoonlijkheid uit emotionele en ideële verwikkelingen bewerkstelligt en daardoor een wezens eenheid verwekt, die algemeen als bevrijding ervaren wordt.”

Een paar van de vele bijnamen voor dit lichtpunt zijn: het hemelse hart, de plaats van de vroegere hemel, het grenzenloze land, het drakenslot op de bodem der zee, de toverkring, de kiemblaas en het centrum van de Mandala. (Bron: Het geheim van de gouden bloem)

– “Over de drempel van de dood” (Helen Aintree): “In zie mijn lichaam onder mij steeds kleiner worden, alsof ik opgeheven wordt in een schacht
die helder verlicht is…volgens mijn ervaringen is het beter de blik opwaarts te richten, daar er anders gruwelijke taferelen in zicht komen die zich aan alle kanten afspelen. Hoe hoger ik zweef hoe meer gedaanten en taferelen hun gruwel verliezen, tot ze eindelijk volkomen vredig worden.

Edgar Cayce: “plotseling zie ik dan een witte lichtstraal, als een klein punt dat ik nu ben zweef ik omhoog naar de oorsprong van die straling, de bron van dat licht, en ik weet dat ik daar moet komen, of anders verloren zal zijn. Terwijl ik langs de lichtweg opstijg, word ik me meer en meer bewust van de beweging die er op verschillende niveaus bij het passeren heerst. Op het laagste niveau neem ik vage maar schrikwekkende gedaanten waas., groteske wezens zoals je die in nachtmerries ziet.” Cayce beschrijft vervolgens de wisseling van taferelen en stemmingen, tot hij eindelijk zijn doel (het metafysische, plaatsloze en tijdloze hemelse licht ) bereikt. Francis Leslie: ” Ik zweefde door een lange tunnel, die aan het begin erg nauw leek en daarna steeds ruimer werd…een tunnel waar ik geen boven of onder kon onderscheiden…van grote afstand hoorde ik een stem…een stem die een naam noemde…ik kende de stem en ik weet nog, dat ik probeerde me te herinneren wiens stem het was…nu weet ik het: het was de stem van iemand die jaren geleden gestorven is en aan wie ik vaak gedacht heb…de kleuren werden feller en elke kleur kreeg een klank… al die kleuren en klanken te samen maakten een heerlijke muziek, die me doordrong van een gevoel van ongekende verrukking en me meetrok in de richting van de stem, die me riep.”

– C.G. Jung: ‘De mens en zijn symbolen’ over de steeds terugkerende symbolen in de mandala: in het midden ligt het licht omgeven door de wisselwerking van het Yin en Yang: het Tao.

Bronnen:
C.G. Jung: “De mens en zijn symbolen”
Engelien Scholtes: “De verborgen dimensie” (over C.G. Jung en W. Pauli)
A. Rosenberg: “de Zauberflöte” (oorsprong en betekenis van Mozart’s opera)
J.B. Delacourt: “Over de drempel van de dood”
Richard Wilhelm/ C.G. Jung: “Het geheim van de gouden bloem”
Prana: tijdschrift nr 79, okt nov. 1993 over C.G. Jung
Hans ten Dam: “Een ring van licht”

Verdere linken over deze onderwerpen:

Wolfgang Pauli:
http://en.wikipedia.org/wiki/Pauli_effect
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfgang_Pauli
http://nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1945/pauli-bio.html
http://www.arago.utwente.nl/comms/symposium/2000vjs/wolfgang_pauli.htm
http://www.britannica.com/eb/article-9058782/Wolfgang-Pauli
http://staff.science.uva.nl/~rhd/pauli.html
http://www.utnieuws.utwente.nl/new/?artikel_id=58129
C.G. Jung:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Carl_Gustav_Jung
http://home.wanadoo.nl/
a.heer/Jung_archetypen.htm
http://www.skepsis.nl/jung.html
Archetypen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Archetype_(model)
http://www.iloveulove.com/psychology/jung/jungarchetypes.htm
http://www.droomnet.nl/dromen/jung.html
Harry Potter:
News.google.nl
Kwantumsprong + fysica:
http://users.pandora.be/aura.oasis/fysica.html
http://home.wanadoo.nl/mufooz/singulariteit/singul.htm
http://www.geocities.com/evolutionweb/boek/H1_1.htm