In dit deel; Grote oceaan op Enceladus, Historisch weerverslag gooit geschiedenis in de war?, 193 onbekende proteïnen ontdekt, Enorme oceaan ontdekt onder eigen aardkorst, Plankton lichtshow op de Malediven, Revolutie in de plantengenetica, Nog twee enorme planeten in ons zonnestelsel voorbij Pluto?, Scholier ontdekt dat je zoetjes ook als insecticide kunt gebruiken, Genetische Stop tekens (stop codons) variëren van soort op soort, Nieuwe rivierdolfijn ontdekt in Brazilië en Nieuwe wilde kattensoort ontdekt in Nepal.
Illustratie; Wikipedia bestanden; Dinoflagelaten, Pallaskat, rivierdolfijn en Enceladus
Grote oceaan gevonden onder het ijs van Saturnus’ maan
Italiaanse en Amerikaanse onderzoekers vertelden dat ze een grote oceaan hebben ontdekt onder het zuidelijke ijsoppervlak van de kleine maan van Saturnus: Enceladus. De onderzoekers deden hun ontdekking met de Europese Nasa ruimteverkenner Cassini, die zijn rondjes draait rond de ringen van Saturnus. De leider van het onderzoek, Luciano Iess van de Sapiena Universiteit van Rome, vertelde dat de oceaan zo’n 25 mijl diep is en zelfs mogelijk doorloopt tot de Noordpool van de kleine maan. Daar de instrumenten van de ruimteverkenner al wat verouderd zijn, konden de wetenschappers ons helaas niet vertellen of er misschien ook leven is in die oceaan. In 2005 zag Cassini een waterfontein spuiten door een van de scheuren van het ijs in het zuidpool gebied. Wetenschappers vermoedden toen al dat er mogelijk ook organische afvalstoffen zoals Methaan in zouden kunnen zitten. De bodem van de oceaan bestaat uit rotsen en dat geeft de biologen goede hoop op het voorkomen van vulkanische gebieden en aldus mogelijke levensvormen. Enceladus is volgens de onderzoekers zeker niet de enige maan met een oceaan; ook Titan – de grootste maan van Saturnus – en Callisto, Ganymedes en Europa – de manen van Jupiter – hebben oceanen, compleet met waterfonteinen en een rotsbodem.
Bron: ‘Vast ocean found beneath ice of Saturn moon’
http://www.newsdaily.com/article/ed3cf13c086b2abd7122a0c047bc8e11/vast-ocean-found-beneath-ice-of-saturn-moon
Kan een historisch weerverslag de geschiedenis in de war gooien?
’s Werelds oudste weerrapport zou wel eens de Bronstijd geschiedenis op zijn kop kunnen zetten. De desbetreffende inscriptie staat op een 3500 jaar oude steen – ‘de Tempest stele’ (een gedenksteen) – uit Egypte en beschrijft een periode van fikse regenval, duisternis en heftige stormen die harder klonken dan het gebrul van een menigte mensen. Daarbij suggereert de tekst dat de Egyptische Farao Ahmose I (hij vocht tegen de Hyksos), dertig tot vijftig jaar eerder regeerde dan tot nu toe werd* aangenomen (*1550 BC) en precies rond dat tijdstip vonden er belangrijke gebeurtenissen plaats in het oude Midden Oosten. De twee onderzoekers, studenten aan de Universiteit van Chicago’s Oriëntal Instituut, denken dat het ongebruikelijke weer van toen in de nasleep lag van de Thera eruptie van het eiland Santorini in de Middellandse zee. Het extreme weer in de regio zou zijn veroorzaakt door een grote hoeveelheid fijn-stoffige as deeltjes van de exploderende vulkaan. Door al die minuscule deeltjes (aerosols) in de atmosfeer vormden zich donkere wolken en koelde de aarde aanzienlijk af, tegelijkertijd steeg de hoeveelheid neerslag of regen in het anders zo zonnige gebied en kregen de Egyptenaren te maken met heftig loeiende stormen.
Ancient stormy weather: World’s oldest weather report could revise bronze age chronology
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/04/140401172908.htm
193 onbekende Proteïnen ontdekt bij het in kaart brengen van menselijke Proteïnen
Een internationaal onderzoeksteam dat meewerkt aan het Human Genome Project catalogiseerde de proteïnen die in het menselijk lichaam een belangrijke rol spelen en ontdekte 193 nieuwe soorten. De nieuw ontdekte proteïnen zijn werkzaam rond delen in het DNA die in voorgaande studies meestal buiten beschouwing werden gelaten. De woordvoerder van het project, verbonden aan de John Hopkins Universiteit en het Instituut voor Bio-informatica in Bangalore, India, vertelde dat de studie veel belangrijke informatie zal opleveren voor de medische diagnostiek. Prof. Akhilesh Pandey vertelde; ‘In het menselijk lichaam is iedere Proteïne eigenlijk een soort boek, het probleem is dat we nog geen lijst met titels hebben en ook nog niet weten waar we precies de juiste info moeten opzoeken. Dankzij al het werk dat wij nu verrichten, zullen onderzoekers in de toekomst gemakkelijker de juiste proteïnen voor hun onderzoek kunnen identificeren.’
Extensive cataloging of human proteins uncovers 193 never known to exist
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/05/140528133149.htm
Mass-spectrometry-based draft of the human proteome
http://www.nature.com/nature/journal/v509/n7502/full/nature13319.html
Enorme oceaan ontdekt onder onze eigen aardkorst
De woordvoerder van de NorthWestern Universiteit van Evanston, Illinois, vertelde dat zijn team is gestuit op een enorm waterreservoir dat diep onder de aardkorst ligt. Het water bevindt zich in een zone met Ringwoodite, een blauwachtige kristalsoort en bevindt zich op zo’n 700 km diepte onder de aardkorst, tussen de aardkern en de aardmantel in. Het team kwam tot de ontdekking door het bestuderen en analyseren van de gegevens van 2000 seismometers die meer dan 500 aardbevingen hadden geregistreerd. Ze zagen dat in een bepaalde zone onder de aarde de seismische golven opmerkelijk werden vertraagd. Die vertraging kon eigenlijk alleen maar worden veroorzaakt door de aanwezigheid van een enorme plas water. Vulkanische monsters die diep uit de aarde kwamen bevestigden hun vermoeden; de specifieke kristallen kunnen inderdaad met grote hoeveelheden water (onder druk) worden gevormd. Ringwoodite is een Polymorph of variant van vulkanisch Olivijn, een magnesium ijzer silicaat. Dergelijke kristallen bevatten een hoeveelheid water in hun kristalrooster. Onderzoekers achten het niet onmogelijk dat het gebonden kristalwater onder extreme druk en hitte, zich verplaatst naar andere delen in of op de aardkorst.
http://www.newscientist.com/article/dn25723-massive-ocean-discovered-towards-earths-core.html#.U5rCxvl_vWm
http://en.wikipedia.org/wiki/Ringwoodite Massive ‘ocean’ discovered towards Earth’s core
Betoverende blauwe lichtshow door plankton op de Malediven
Het was weer zover op de Malediven; de Dinoflagellaten (Marien Fytoplankton) in de baai vonden het tijd voor een wervelende blauwgroene lichtshow. Biowetenschappers begrijpen het waarom nog niet helemaal; doen ze het nu om aan te geven dat het tijd is voor de voortplanting of voelen ze zich bedreigd? De kleine Fytoplankton plant-diertjes in het water van de baai voeden zich met Vitamine B12 dat geproduceerd wordt door de Mangrovebomen die langs de oever van de baai staan. De micro organismen spelen een belangrijke rol bij het voortbestaan van koraalriffen voor de kust en het ecosysteem van de baai waarin ze zich – waarschijnlijk – komen voortplanten. De baaien zijn zeldzaam en uiterst gevoelig voor de kleinste veranderingen en het is daarom dat Oceanologen vertellen dat we zuinig moeten zijn op die stranden met de bijbehorende Mangrovebomen. Er zijn zo’n 18 verschillende Dinoflagellate soorten die licht kunnen geven en ze kwamen al zo’n 420 miljoen jaar geleden (in de Siluur periode) op aarde voor. De baaien komen voor rond de Bahama’s (bij Florida, VS: Dinoflagellaat Pyrodinium Bahamense) en in andere tropische gebieden, zoals de Malediven (ten westen van Sri Lanka of Ceylon). Het blauwe licht wordt veroorzaakt door bioluminescentie, een biochemische reactie waarbij luciferine, zuurstof en luciferase (een enzym) een belangrijke rol spelen. In de diverse baaien vormen de kleine organismen op gezette tijden enorme kolonies en dan opeens gebeurt het; het licht gaat aan! Op de website van eyefood.nl kun je de prachtige foto’s van het lichtspektakel bekijken.
http://www.eyefood.nl/een-betoverend-blauw-strand-van-lichtjes-op-de-malediven
Scientific American over de lichtgevende Dinoflagellaten
http://www.scientificamerican.com/article/bright-microbes/
Revolutie in de plantengenetica
Meestal konden wetenschappers aan de hand van het desbetreffende DNA precies vertellen hoe het plantje eruit moest zien. Maar helaas strooit een nieuwe ontdekking nu behoorlijk roet in het eten; zo erg zelfs dat sommige hoofdstukken in onze leerboeken over planten eigenlijk opnieuw geschreven moeten worden. De biologen ontdekten dat sommige planten, hoewel met identiek DNA, toch een behoorlijk ander uiterlijk kunnen hebben. Dat komt door diverse bijkomstige stoffen of enzymen van het DNA, die aanknooppunten of koppelingen van het DNA aan of uit kunnen zetten. Die veranderingen hebben te maken met het milieu (het klimaat en de beschikbare hoeveelheid voedingsstoffen of chemicaliën in de bodem) waarop de voorouders van die planten opgroeiden. Het desbetreffende proces heet: ‘Epigenetics’ en in het filmpje op Youtube wordt uitgelegd hoe dat ongeveer werkt.
http://www.kennislink.nl/publicaties/revolutie-in-de-plantengenetica
Epigenetics Youtube
http://www.youtube.com/watch?v=kp1bZEUgqVI
Draaien er nog twee enorme planeten in ons zonnestelsel voorbij Pluto?
Een aantal astronomen is van mening dat er nog twee grote planeten rondcirkelen voorbij de kleine ijsplanetoïde Pluto. Zij opperen zelfs dat er misschien ook nog wel meer krachten in het hemelse spel zijn want de beide planeten vertonen de neiging om bij elkaar te blijven in hun wijde baan om onze zon. Daar de afstand tot onze aarde nogal groot is, zijn de beide planeten wel moeilijk waar te nemen en moet je daarvoor wel een flinke telescoop tot je beschikking hebben.
Two giant planets may cruise unseen beyond Pluto
http://www.newscientist.com/article/dn25711-two-giant-planets-may-cruise-unseen-beyond-pluto.html#.U53rzfl_vWl
http://arxiv.org/pdf/1406.0715v1.pdf
Scholier ontdekt dat je zoetjes ook als insecticide kunt gebruiken
Scholier Simon die druk doende was met zijn werkstuk voor school, ontdekte dat je zoetjes – die je in je drankje doet ter vervanging van suiker – ook heel goed kunt gebruiken om vervelende insecten uit de weg te ruimen. Gedurende zijn experiment vielen de diverse insecten door het eten van het zoetje na zes dagen dood neer. De student vertelde dat de insecten het zoetstofje (Truvia) wel erg lekker vonden, maar blijkbaar viel het toch niet helemaal goed op de insectenmaag. Naar de kwalijke stof in het zoetje moet nog een aanvullend onderzoek worden gedaan en ja wie weet, is het een geweldige ontdekking om kakkerlakken en zilvervisjes mee te bestrijden? Wij zijn in ieder geval al erg blij met de ontdekking van Simon en gaan toch maar even over op de gewone suiker.
Bron; Kid Scientist Finds Sweet Pest Control
http://www.scientificamerican.com/podcast/episode/kid-scientist-finds-sweet-insecticide/
Genetische Stop tekens ( Stop Codons) variëren van soort op soort
“Wat we zagen in de studie was dat sommige organismen, de veronderstelde Stop Codons voor DNA reeksen niet lezen als een STOP teken, maar gewoon doorgaan.’’ Vertelde Eddy Rubin, directeur van het U.S. Department Of Energy Joint Genome Institute DOE JGI, in de mei editie 2014 van het tijdschrift Science. De wetenschappers bestudeerden een lange lijst met uitzonderlijke gevallen van organismen die een totaal andere genetische coderingstaal lijken te spreken en de veronderstelde Stop tekens of Stop Codons massaal negeren. De lange lijst van de tot nu toe bekende gevallen werd gepubliceerd in het genoemde mei nummer van Science 2014. De lange lijst met anderstalige gevallen vereist een nader onderzoek want lange tijd werd aangenomen dat voor alle DNA strengen een zelfde coderingstaal gold, helaas is dit dus niet het geval. (Bij virussen werd al vastgesteld dat ze ‘en masse’ de stoptekens negeren en er lustig en creatief op los knippen en plakken. Red.)
A glimpse into nature’s looking glass — to find the genetic code is reassigned: Stop codon varies widely
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/05/140522141422.htm
Braziliaanse rivier dolfijn is nieuwste zoetwatersoort sinds 1918
Wetenschappers in Brazilië ontdekten zomaar een nieuwe rivierdolfijn en brachten daarmee het aantal rivier dolfijnen op vijf soorten. Volgens de onderzoekers splitste de dolfijn – nu genoemd Araguaian Boto of Boto-do-Araguaia, naar de rivier waarin hij leeft – zich 2 miljoen jaar geleden af van de aanverwante Pink Dolphin of Roze Dolfijn in de Amazone rivier. Helaas staan van de vijf nu bekende soorten er al drie op de rode lijst omdat ze worden bedreigd in hun voortbestaan. Zo stierf in de rivier de Yangtze in China al helaas in 2006 een zoetwaterdolfijn uit.
Brazil dolphin is first new river species since 1918
http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-25841135
Nieuwe wilde kattensoort ontdekt in Nepal
Nepal heeft er een nieuwe wilde kattensoort bij want hoog in de bergen van de Himalaya registreerden wildcamera’s plots de onbekende kattensoort. De biologen die de beelden bekeken vertellen dat het gaat om een familielid van de Pallaskat. Pallaskatten zijn heel zeldzaam en komen voor in Mongolië en omliggende gebieden. Op newsmonkey.be kun je de schattige foto’s van de diverse Pallas katten bekijken. Cute, cute! Maar zeker geen katje om thuis te vertroetelen.
Nieuwe kattensoort ontdekt in Nepal
http://newsmonkey.be/article/4482