Ignatius Donnelly (1881) stelde in zijn boek ‘Atlantis; The Antediluvian World’ dat de Europese Bronstijd sterk afhankelijk moet zijn geweest van het delven van koper in Michigan in de Verenigde Staten.
Een Ki Mal, zoals ook gebruikt in ietwat primitievere vorm door de Inuit Eskimo’s. Het oude originele Ki Mal instrument is te bekijken in het Britse Museum en is afgebeeld in ‘Het handboek van Noord Amerikaanse Indianen’, Vol. 15, (hoofdstuk ‘Beothuk’) blz. 104, fig. 5. (Illustratie van de redactie.)
De oude koper delvers
Vlakbij Lake Superior, in het Noorden van de VS zijn tal van oude kopermijnen te vinden die omgeven worden door een zweem van geheimzinnigheid. Hoe oud zijn de kopermijnen, wie delfden hier het koper en bovenal: waar is al het koper eigenlijk gebleven?
Volgens de geschiedenis boeken begint de Oude Koper Cultuur (OCC; Old Copper Culture) rond 4000 v. Chr., zo ongeveer gelijktijdig met het oprichten van de grote megalithische bouwwerken in Europa en het nabije Midden Oosten. De gevonden werktuigen van deze oude periode vertonen een grote gelijkenis met de werktuigen uit de latere Bronstijd, zodat het af en toe moeilijk is vast te stellen uit welke periode het werktuig dateert.
Doorgaans zegt men dat de oude koper cultuur (OCC) duurde van ongeveer 4000 voor Christus tot zo’n 1000 v. Chr. Koolstof-14 dateringen van gevonden materiaal nabij de koperputten op Isle Royale geven dan ook diverse datums voor de ouderdom;
‘Minong’ kopermijn 2470 v.Chr. en 2450 v.Chr.
‘Lookout’ kopermijn 2460 v. Chr.
‘Minong’ kopermijn 1850 v. Chr., 1410 v. Chr., 1370 v.Chr., 1360 v. Chr., 1050 v. Chr.
‘Siskiwit’ kopermijn 1420 v. Chr.
Maar soms ook worden er graven met koperen voorwerpen gevonden in het gebied rond Lake Superior die een veel oudere datering geven dan de Koolstof-14 testen van bovengenoemde locaties.
Vuursteen mijnen in het Oude Egypte
Het is dus mogelijk dat er al veel eerder werd gegraven naar koper in het gebied. Richard Rudgley schrijft in zijn boek ‘Het stenen tijdperk’ dat er in het Nijldal in Egypte (Nazlet Khater 4) al rond 35.000 tot 30.000 jaar geleden aan mijnbouw (vuursteen) werd gedaan. De mijnwerkers groeven verticale schachten tot op een diepte van 2 meter. Soms werden de schachten daarna klokvormig uitgewerkt. Sommige klokvormige schachten werden daarna tot ondergrondse galerijen aaneen uitgegraven. De mijnwerkers gebruiken ruwe stenen werktuigen en soms ook houwelen gemaakt van hertengewei.
De langgerekte schedels van Lake Superieur
In de nabijheid van de oude kopermijnen bij Lake Superior werden ook de vreemde langgerekte schedels gevonden die sterk lijken op de Combe-Capelle schedels uit de Midden Steentijd van Zuid Frankrijk. Soortgelijke schedels zijn ook gevonden in Spanje en Noord Afrika, Midden Amerika (maar dan nog extremer; de zogenaamde slangen schedels) en zelf in Omsk, zuidelijk Siberië (waar men ze schat rond de 4e eeuw na Chr.).
Meestal wordt dit type schedel toegeschreven aan mensen in de Aurignacian periode van Frankrijk. Maar hoe kwamen die aanverwante schedels in het gebied rond Michigan terecht? Daarbij melden diverse onderzoekers dat de ononderbroken toplagen boven de diverse gevonden skeletresten nog helemaal niet was aangeroerd en dat die sedimentlagen een stuk ouder waren dan de lagen waarin de schedels in Frankrijk, Spanje en Afrika werden gevonden. Zij vermoeden dat de schedels daarom een stuk ouder moeten zijn en dat het wellicht mogelijk is dat uit deze ‘Michigan mensen’ (die leefden rond 8000 v. Chr.) de latere ‘Mediterrane’ mens ontstond.
De gevonden archeologische voorwerpen
De koperen gereedschappen van de Oude Koper Cultuur (OCC; Old Copper Culture) lijken bijzonder veel op de gereedschappen die gebruikt werden in Europa rond die zelfde periode. Vreemd genoeg zijn er ook nog tal van andere overeenkomsten te melden tussen de beide gemeenschappen; men gebruikte cosmetica lepels van het zelfde type en ook de zelfde gereedschappen voor de zogenaamde trepanaties (schedeloperaties). De speer- en pijlpunten waren vrijwel identiek en ook de gevonden zwaarden vertonen grote overeenkomsten.
De koperputten van Michigan
De gevonden koperputten in het gebied zijn doorgaans zo’n 20 feet (1 foot is 30.5 cm; 20 x 30.5 cm is 610 cm is 6.10 m) in diameter en 30 feet diep (30×30.5 is 915 cm is 9.15 m).
In het gebied rond Lake Superior zijn al zo’n 10.000 van die oude mijnputten gevonden! Natuurlijk konden de diverse onderzoekers* het niet laten om even heerlijk te stoeien met de diverse berekeningen rond het opgegraven kopererts in die oude tijden; naar hun schattingen zijn er zeker 10.000 mijnwerkers aan het werk geweest en deden zij dat over een periode van zo’n 1000 jaar.
*Onderzoekers Drier en Du Temple, 1961 (‘Prehistoric copper mining in the Lake Superior region’), Mertz (1967) en Sodders (1990) kwamen tot de volgende hoeveelheden;
– In geval het koper percentage in de put 5% was, dan moet er zo’n 1,5 miljard pond aan koper uit de putten zijn gehaald.
– In geval het koper percentage in de put zo’n 15 % was, dan is het mogelijk dat er zo’n 1000 tot 1200 ton koper per groeve werd opgegraven.
(Het gebied is erg rijk aan koper en er zijn al diverse grote klompen koper gevonden. Voor foto’s van een enorme koperklomp; www.aaapf.org/photo_gallery, zie link onderaan dit artikel.)
Opsporing verzocht; 1,5 miljard pond koper
Waar is al dat koper gebleven dan? Sommige onderzoekers menen dat Phoeniciers, Berbers, Minoïers en Bronstijd Europeanen of Vikingen de grote afnemers waren. Hoewel er ook koperen werktuigen en sieraden zijn gevonden in Indiana, Illinois, Iowa, Kentucky en Maryland (in de VS) alsmede rond Lake Winnipeg in Canada. Men vond koperen bijlen, scheermessen, en trepanatie gereedschappen, speer- en pijlpunten, armbanden, ringen en hangers, vishaken en een aantal koperplaten in de vorm van dierenhuiden. Die koperen plaatjes in de vorm van dierenhuiden zijn ook bekend uit de Minoïsche periode van Kreta. Maar dat is niet de enige overeenkomst tussen de Michigan cultuur en de Minoïsche Cultuur;
In het gebied van de Mississippi rivier, VS vond men ook een schrift dat toegeschreven wordt aan Azteekse indianen en tevens te vinden is op de Phaistos schijf, gevonden op Kreta, Griekenland. De Phaistos schijf werd opgegraven door de Italiaanse archeoloog Luigi Pernier in 1908, op de locatie van het paleis in Phaistos. Yves Duhoux (1977) schat de ouderdom van de schijf tussen 1850 – 1600 v.Chr, op het eind van de Midden Minoische periode.
Oude navigatie met de Ki Mal
Hoe was het mogelijk dat die oude zeevaarders uit het Mediterrane gebied naar het noorden van Amerika konden zijlen? Wel, over de Vikingen wordt verteld dat zij een instrument gebruikten dat 4,7 inches (1 inch is 2,54 cm; ongeveer 12 cm) lang was en 1 inch breed(2,54 cm breed). Met het instrument kon men de breedtegraad vaststellen waarop men zich bevond. De Vikingen noemden het meet-ding: Ki Mal, de Arabieren gaven het de naam Al Kamal en het is zeker mogelijk dat het ding al in Soemerische tijden werd gebruikt. Ook in de regio van India werd al vroeg gebruik gemaakt van de Kamal; daar gaf men er de naam ‘Rapalagai’ aan. Het instrument werd gebruikt in combinatie met een zandloper (Tappu Kuppi) of een waterklok. Bij het meetinstrument gebruikte men een koord met knopen om de afgelegde afstand te meten. Door de diverse methoden te combineren, kon men al heel vroeg in de geschiedenis, zeer nauwkeurig zijn positie op zee bepalen.
Tussen de Arabische versie en die van de Vikingen zat wel een verschil; met de vork van de Vikingen kon men gevarieerder en preciezer meten. De Arabische versie had maar een enkele optie tot navigeren en verschilde qua afmeting (2 bij 1 inch) en vorm. Met het instrument werd de hoogte van de Poolster gemeten. (Men nam aldus de Pools(ster) hoogte. Deze hoogte varieert met de breedtegraad waarop men zich bevind (op het noordelijk halfrond!).
De oude navigatie methode
Men gebruikte het bovenste gaatje van de Kamal of Ki Mal als kijkgat voor de Poolster. In de avond of nacht zocht men de Poolster op en richtte het kijkgat in de vork naar de Poolster. De Kamal zat aan een ketting om de nek van de navigator en die ketting (of het koord) had de juiste lengte en het juiste aantal knopen om de meting met de vork te kunnen doen (doorgaans lag het berekeningsgebied of bereik van de Kamal zo rond de 1512 Engelse mijlen gedeeld door 8, zodat elke knoop 189 Engelse mijl als waarde had (zie PDF van C.K. Raju (2007) in link onderaan dit artikel ). Had men de Poolster in het gat staan, dan tuurde men naar de horizon achter het lange gat van de steel. Op de plaats van de meting, telde men het aantal knopen in het koord en maakte de navigator zijn berekening. De uiteindelijke berekening moest overeenkomen met 45 graden noorderbreedte indien men de kust van Nova Scotia wilde bereiken. Na het bereiken van deze breedtegraad hield de navigator een noordelijke koers aan en lag binnen een afstand van 15 mijl (1 mile is 1609 meter of 1,6 km), de kust.
De oudste Kamal tot nu toe, werd in 1810 gevonden in Nova Scotia. Gedurende de zomer van 2005 hield het museum van Moderne kunst in Ottawa, Canada een tentoonstelling van 12-tal versies van Ki Mal hangers zoals gebruikt door de Inuit (Eskimo’s). Al deze versies hadden een 3 sprong basis.
Red Paint mensen gebruikten al de Ki Mal/Kamal?
Zo’n 7000 jaar v. Chr. vaarden de Red Paint mensen in hun boten langs de kusten van het Amerikaanse continent en zij waren bepaald niet bang voor grote afstanden over water. Op hun lange bootreizen verkenden ze de kusten van Groenland, Europa en zelfs de Azoren.
De gevonden resten op niet-Canadese locaties dateren van rond 7000 tot 10.000 v. Chr. Het is niet ondenkbaar dat zij op hun lange reizen de Ki Mal of Kamal al gebruikten als navigatie instrument.
Illustratie (van de redactie); Het bot met de gravering (voor en achterzijde), gevonden bij Remouchamp, België. Tekening naar foto van de auteur Richard Rudgley in zijn boek ‘Het Stenen Tijdperk’. L1-maan notatie; “Het keerpunt in een maancyclus is 14 dagen na haar verschijning, na weer 14 dagen verdwijnt ze”.
Rekenen in oude tijden en de eerste kalenders
Maar konden mensen al zo goed rekenen in die tijd? Richard Rudgley beschrijft in zijn boek ‘Het stenen tijdperk’ gegraveerde botten die gevonden zijn in de grot van Remouchamps, België waarop inkervingen zijn aangebracht volgens het vijftallig telsysteem in een zevental reeksen uit het Laat-Peleolithicum (zie afbeelding 21, blz. 109 in het genoemde boek). Een vergelijkbare vondst werd gedaan bij Gough’s cave in Somerset, Engeland. De ouderdom van de vondst wordt daar geschat op zo’n 12.000 jaar. Archeoloog Michel Dewez opperde in 1970 dat de botten met de inkervingen misschien te maken hadden met een soort van dobbelspelletje. Maar het lijkt auteur Richard Rudgly meer voor de hand te liggen dat de inkervingen op de botjes dienst deden als een soort zon-maan-sterren kalender.
Voorloper van de Kamal?
Waren dit soort ingekerfde botjes de voorloper van de Kamal? De vorm van de ingekerfde botten en het patroon van inkerving vertoont zeker een opmerkelijke overeenkomst met het gebruik rond de latere Kamal versie. (Opmerkelijk is hier het aantal inkervingen en het bijhouden van maan-fasen: een Indiase wiskundige schreef over de Kamal dat het noteren/bijhouden van de maanfasen belangrijk was voor de berekeningen met het koord; zo kon men op lange reizen de tijd bijhouden. De inkervingen vertonen ook overeenkomst met het bijhouden van een zandloper of een waterklok; de 14-7 notitie. Zie voor verdere informatie over het gebruik van de Kamal, waterklokken etc. het PDF van C.K. Raju (2007) over het Kamal instrument)
Het oude originele Kamal instrument is te bekijken in het Britse Museum en is afgebeeld in ‘Het handboek van Noord Amerikaanse indianen’, Vol. 15, (hoofdstuk ‘Beothuk’) blz. 104, fig. 5.
(Geschreven door Administrator.)
Bronnen:
Richard Rudgley : ‘Het stenen tijdperk, bakermat van beschaving’
frontiers-of anthropology.blogspot.nl, oopa-loopa-cafe.blogspot.nl, www.aaapf.org. Zie de linken hieronder.
Linken met betrekking tot dit onderwerp
Raju, C. K. (2007), Cultural Foundations of Mathematics: The Nature of Mathematical Proof and Transmission of the Calculus From India to Europe in the 16th c. CE
http://frontiers-of anthropology.blogspot.nl/search/labe/Early%20American%20Copper%20Mining
http://www.superiorheartland.com/michigancopper.html
http://megalithicresearch.blogspot.nl/2009/12/copper-trade-with-old-world-poverty.html
http://oopa-loopa-cafe.blogspot.nl/2006/11/cast-in-bronze.html
(Bronstijd? In het nabije oosten verdeelt men de bronstijd in 3 perioden;
* EBA – Early Bronze Age (c.3500-2000 BC)
* MBA – Middle Bronze Age (c.2000-1600 BC)
* LBA – Late Bronze Age (c.1600-1200 BC)
In Scandinavië begon de Noorse Bronstijd pas rond 1500 v. Chr, en duurde hij tot ongeveer 500 voor Chr. In Oost Azie duurde de Bronstijd van ongeveer 3300 v. Chr. tot 100 na Chr.)
http://lenape-epic.blogspot.nl/2011/12/evidence-for-greenland-and-america-pre.html
http://www.frozentrail.org/newsletter/Resources/July.pdf
(Afbeelding van het Kimal instrument)
http://www.aaapf.org/photo_gallery.asp?ItemID=51
http://www.aaapf.org/scripts/prodView.asp?idproduct=54
(Over het Braziliaanse Stonehenge en Minoïsche zeelui)
http://www.aaapf.org/scripts/openExtra.asp?extra=12
Michigan tablets and coper and bras artifacts (Youtube)
http://www.youtube.com/watch?v=HrMp3V-4CyU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=mjEFxguk5ko&feature=relmfu
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Astrolabe_quadrant_England_1388.jpg
Ancient Caucasian Mummies Found in Florida
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=C2LbIE7juOw&NR=1
9,000 year old Caucasian mummy found in Nevada
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=No_aGmprKM8&feature=endscreen
New Race/Species of Human Discovered
http://www.youtube.com/watch?v=XaqKbtZe7x4&feature=related
Strange Elongated Skulls Discovered; dated around 4th century A.C., Omsk,Siberia
http://www.youtube.com/watch?v=Oo71OarSgyQ