Dr. Eugene (Yevgeni) Podkletnov is een alom gerespecteerd wetenschapper die onderzoek doet naar anti-gravitatie technologie. ‘AlienScientist.com’  interviewde Eugene in 2004 over de diverse wetenswaardigheden rondom die technologie. Dr. Podkletnov (doctorstitel in fysische materiaalkunde), werd geboren in Rusland maar emigreerde omdat de markt voor dergelijke onderzoeken in Rusland wat krap is. In Rusland was hij verbonden aan het Moscow Chemical Center, Moscow.

The bubble; Illustratie via de redactie.

Over de eerste ontdekking
In het interview vertelde Dr. Podkletnov dat de anti-gravitatie werking eigenlijk per ongeluk werd ontdekt; zijn team van wetenschappers was bezig met magnetische schijven die zij lieten roteren. Op het einde van de dag stak een van zijn collega’s (het betrof hier een absolute uitzondering) een pijp op. Het team constateerde dat de rook als het ware werd weggeblazen van de magnetische schijf (op dat moment draaide de schijf niet!).

Het team vervolgde hun onderzoek met betrekking tot High Temperature Superconductors, waarbij ze schijven gebruikten met een diameter van zo’n 6 tot 9 inches. Ze constateerden dat sommige objecten wat minder begonnen te wegen (tot -2%). Volgens hun nauwgezette metingen was de luchtdruk lager dan normaal rond 7 mm boven supergekoeld kwik. Het experiment werd vervolgd met een keramische schijf die bestond uit een laag Yttrium-borium-koperoxide tussen ander (kristallijn)materiaal.  Nadat de schijf eerst werd onderworpen aan een elektrisch veld, werd hij  vervolgens gekoeld tot -138,15 Celsius, hierdoor werden de elektronen als het ware bevroren. De elektronen in de koperlaag van de schijf hadden Cooper-paren gevormd. Deze Cooper-paren (zoals voorkomend in een Bose-Einstein condensate) kunnen andere ‘subatomic materials’ beïnvloeden; er ontstaat dan een soort Meissner-effect (het zweven van deeltjes boven een supergeleider).

Vreemde krachten
Bij een van die experimenten werd geconstateerd dat men zelfs een staand boek omver kon werpen door middel van dit veld. (Nu zul je misschien denken; nou, he he, een boek. Maar bedenk hierbij dat dat boek in een een ander gebouw op een afstand van zo’n 1500 meter stond. Hierbij dienen we te benadrukken dat deze krachten op lichaamsweefsel een nadelig effect kunnen hebben; niet thuis uitproberen dus!) Vreemd genoeg vlogen bij een ander experiment, omliggende paperassen zomaar spontaan in brand. Dr. Podkletnov benadrukt dat de experimenten om die redenen zeker niet ongevaarlijk zijn en daarom alleen in laboratoriums moeten worden uitgevoerd. Het vervelende is namelijk dat de diverse experimenten soms een totaal ander effect gaven, hoewel ze toch op de zelfde wijze werden uitgevoerd; soms gaven de nauwgezette metingen van de betrokken wetenschappers een totaal tegengestelde uitslag.

Vreemde verschijnselen zoals in Bermuda Driehoek
Volgens Eugene ligt dat mogelijk aan het veranderlijke aardmagnetische veld; hij vertelde over de vreemde verschijnselen die zich voordoen in o.a. de ‘Bermuda Driehoek‘. Daar kunnen piloten doorgaans prima rondvliegen met hun vliegtuigen, maar soms ook gaat het helemaal mis en wel op een heel bizarre manier. Sommige vliegtuigen lijken dan plots 100% verticaal neer te storten. Een wetenschappelijke verklaring voor dit verschijnsel is nog niet voorhanden. Volgens hem is de technologie al wel prima te gebruiken voor bijvoorbeeld de technische industrie of voor het produceren van goedkopere energie.

Donutvormige zwaartekracht velden
Volgens de wetenschapper heeft het magnetische veld een donut vorm (dit is een hypothese) en draaien de zwaartekracht golven anti-clockwise om de torus heen;  tegen de wijzerrichting van de klok in. Door diverse magnetische velden te roteren op bepaalde frequenties, zou men het Aardse zwaartekracht-effect kunnen omzeilen. Gewichtsverlies doet zich niet voor in het centrum, zo vertelde de wetenschapper. De dichtheid van de Cooper-paren in het centrum is wel belangrijk. Die Cooper-paren gaan een interactie aan met sub-atomische deeltjes. Maar soms gaat dat dus helemaal mis en steekt een nog onbekende kracht er een stokje voor. Er lijkt dan een vreemde gravitatie-bron te ontstaan, die objecten naar zich toetrekt (een trekstraal zoals in de SF Starwars).

Exploderende schijven bij te hoge snelheid
Bij de diverse experimenten liet men keramische schijven roteren met snelheden rond 20.000 rotaties per minuut; voorbij 20.000 R./Min. explodeerden de schijven. Medewerkers van  het team stelden voor om verstevigde schijven aan te schaffen. Met de nieuwere versie (schijven die met een plasticlaag waren bedekt) vervolgde men het onderzoek tot op snelheden tot 30.000 R./Min. De schijven bleven nu heel.

Deep-space propulsion-motor
Eugene benadrukte dat experimenteel onderzoek op dit vlak een absolute must is; “Hoe moeten we er anders achter komen hoe het allemaal werkt?” De wetenschapper vertelde in 2004 dat, wanneer ze een budget zouden krijgen van ongeveer 5% van het jaarlijkse (bekende)budget van de NASA, zij een bruikbaar model zouden kunnen ontwerpen voor een propulsion-motor (voortstuwingsmotor) voor een deep-space (onbemand) ruimtevaartuig. Ze zouden misschien 10 jaar nodig hebben om dat deep-space ruimtevaartuig te bouwen. ‘Spaceshuttles zijn leuk om een rondje om de aarde te maken maar voor deelneming aan deep-space projecten voldoet het ontwerp totaal niet’.

(1 of 5) Rare Podkletnov Interview 2004

Einsteins Relativiteit
Helaas waren de wetenschappers van de NASA toentertijd wat conservatief en Eugene meende (in 2004) dat ze nog wel zo’n 7 tot 8 jaar op hun oude vertrouwde manier aan de slag wilden blijven. Hij benadrukte in het interview dat hij ze zeker niet in diskrediet wilde brengen. Het waren eerlijke, betrouwbare wetenschappers maar ze rilden al bij de gedachte dat de Relativiteits-Theorie, zoals Einstein hem formuleerde, in twijfel zou worden getrokken. Die angst was en is helemaal niet nodig; de wetenschapper vertelt in het interview dat hij het werk van Newton en Einstein grondig bestudeerde en dat zijn werk niet in tegenspraak is met de theorieën van Einstein en Newton. Op sommige punten bevestigen de bevindingen van het team juist de theorieën van de beide genoemde heren; “Het is alleen belangrijk om een goed onderscheid te maken tussen Relatieve-Beweging en Absolute-Beweging”.

De wetenschapper vertelt dat men ooit stelde dat de ruimte rondom de aarde werd geacht absoluut vacuüm te zijn. Toch constateerde men de zogenaamde ‘Wave-Propagation’ van deeltjes in de ruimte. In dat geval kan de ruimte dus niet 100 % vacuüm zijn en moeten er deeltjes zijn die deze energie-golven doorgeven. Die ruimtedeeltjes zouden in theorie een bepaalde vertraging van/of een bepaald effect op die energiegolfjes moeten veroorzaken.

Op naar Fantoom-Speed
Bij de diverse experimenten door de leden van het team, werden Wave-Propagation snelheden gemeten die de snelheid van het licht enorm overtroffen. Daarbij viel op dat deze ‘Fantoom-Speed’ golven een interactie konden aangaan met lichtgolven. (Door verhalen rondom diverse ufo-meldingen waren we hier al van op de hoogte; ooggetuigen vertelden dat ufo’s lichtstralen konden ombuigen. Lichtstralen werden over een bepaalde specifieke hoek  afgebogen en er deden zich hierbij ruimte-tijd afwijkingen voor (Red).)

Voor de diverse experimenten gebruikte het team de berekeningen van wetenschappers die aan het project meewerkten. Bij een aantal experimenten zagen ze dat zwaartekrachtgolven soms een aantrekkende werking maar soms ook een afstotende werking teweeg brachten. Bij sommige van die experimenten werden energie-snelheden gemeten die de snelheid van het licht ver overtroffen! Deze supersnelheden (Fantoom-Speed) deden zich voor bij experimenten met High-Temperature Super Conductors.

Over het doel van het onderzoek
Dr. Podkletnov benadrukte in het interview dat dit onderzoek werd gedaan om de mensheid een stapje naar voren te helpen. Natuurlijk is het zo dat je met een uitvinding ook foute dingen kunt doen: dat geldt voor alle uitvindingen. De diverse frequenties zijn daarom Top Secret en de desbetreffende resultaten houden zij dan ook geheim. De diverse bevindingen door het team zouden bruikbaar zijn voor industriële toepassingen, het opwekken van goedkopere energie en supersnelle telecommunicatie. Een ieder die geïnteresseerd is kan de desbetreffende informatie opvragen bij het onderzoeksteam (het moet hierbij wel om een gedegen organisatie gaan die zich met legaal wetenschappelijk onderzoek bezighoudt.)

Het lijkt van cruciaal belang om de diverse deeltjes te polariseren. Dat kan al op de volgende manieren;
– door extra lage frequenties
– roterende magnetische velden
– het polariseren van ruimte deeltjes
– door middel van Bose-Einstein condensaat
– het laten roteren van diverse Gyroscoop modellen*

*De wetenschapper vertelde over een professor die –  tijdens een presentatie over zwaartekracht – een zware gyroscoop van 25 kg op een vinger van zijn hand liet roteren; het ding leek bijna (nog maar een paar pond) niets meer te wegen! Het resultaat van zijn prachtige demonstratie was dat hij de dag daarop door de raad van de Universiteit werd ontslagen! De bedoelde wetenschapper vond gelukkig weer snel een nieuwe werkgever, maar toch…

Kunnen energie deeltjes wel sneller dan het licht?
Volgens sommige wetenschappers was die super hoge snelheid onmogelijk, niets kon toch sneller dan de lichtsnelheid? Maar Eugene vertelt dat die stelling niet goed is begrepen: energie in materievorm kan niet sneller dan de snelheid van het licht. Maar dat wil niet zeggen dat een bepaalde vorm van energie niet die snelheid kan overstijgen. Daarbij is er bij alle natuurwetten wel een uitzondering op de regel te vinden. De diverse experimenten rond Impuls-Gravity-Generatoren wijzen in de richting van een nieuwe methode voor een supersnel communicatie systeem. Het is hier wel oppassen geblazen want bij sommige experimenten vlogen documenten en andere objecten in een bepaalde zone rondom het laboratorium spontaan in brand. Radio- en televisiefrequenties van de diverse zenders werden, voor zover zij konden constateren, niet verstoord.

Wanneer ging het nu precies fout?
Wat de wetenschappers opviel was dat te grote magnetische velden, de supergeleidende eigenschappen van sommige materialen waarmee ze werkten teniet deden. Het gaat dus vooral om een harmonieuze verhouding tussen de materialen en de energetische frequenties. Het grote probleem rondom deze experimenten in de hoek van anti-gravitatie is dat men nog niet goed snapt waardoor de super-symmetrie in harmonie komt (anti-gravitatie werking) en wanneer hij weer wordt gebroken (gravitatie werking). Is de super-symmetrie in harmonie; dan wordt de werking van het gravitatieveld blijkbaar tijdelijk opgeheven. Maar wanneer de symmetrie wordt gebroken, dan treedt er een gravitatie werking op door (zo menen sommige wetenschappers) de botsende werking van de diverse deeltjes, en treedt er een (broken) Gravity Propagation op (rond B-mesonen en anti B-Mesonen?).

Open-Mind instelling is heel belangrijk voor de wetenschap
Tot slot benadrukte Eugene dat het van groot wetenschappelijk belang is dat we ten alle tijden een ‘Open-Mind’ hebben/houden voor nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen. Dogmatisch denken belemmert alleen maar de ontwikkeling van de wetenschap en daar geven wij Dr. Eugene Podkletnov helemaal gelijk in.

(Geschreven door administrator)

Term verklaring
‘Meissner effect’; het laten zweven van deeltjes boven een supergeleider welke gekoeld is tot enkele graden boven het absolute 0 punt.
‘High temp geleider’; Cupraat zoals in een keramische schijf, gekoeld tot -138,15 Celsius. De schijven roteerden met snelheid tot 3 Mhz, daarna kunnen ze exploderen. De schijven bestaan uit diverse laagjes van diverse samenstellingen.
‘Cooper-paren’; zoals in Bose-Einstein Condensate, deze gerangschikte en gepaarde deeltjes kunnen een interactie ondergaan met sub-atomische deeltjes die waarschijnlijk te linken zijn aan diverse gravitatie-effecten.

Linken met betrekking tot dit onderwerp
Spontaneous rotation of a magnet over a high temperature superconductor
http://www.youtube.com/watch?v=JRby1Wilv-Q
‘Investigation of High Voltage Discharges in low Pressure gases through large ceramic superconducting electrodes’, by E. Podkletnov and G. Modanese. August 2003, Volume 132, Issue 3-4 Springerlink.
Gravitational shielding properties og composite bulk Ytrium-borium-koperoxide by -138,15 celcius
http://bp0.blogger.com/_X2tcLFEJnwU/RavF9AEHkZI/AAAAAAAAAAM/ZQ7DaXG1P04/s1600-h/podkletnov.jpg
E.E. Podkletnov and P.T. Vuorinen, Tampere University of  Technology, Tampere, Finland. 5 december 1995, in final form 13 may 1995.
BBC Horizon 2012; the hunt for Higgs: 720P

(1 of 5) Rare Podkletnov Interview 2004
http://www.youtube.com/watch?v=jQBb76Snx50
De volgende delen zijn te bekijken op de website van Youtube:
(2 of 5) Dr. Eugene Podkletnov Rare Interview 2004
http://www.youtube.com/watch?v=c998mNCjhNE
(3 of 5) Superconductor Research Scientists Gives Rare Interview
(4 of 5) Dr. Eugene Podkletnov Rare Interview
(5 of 5) NASA’s HUGE Mistake