De waterkracht geheimen van Viktor Schauberger

De natuurkrachten op onze planeet en daarbuiten, zitten zeer vernuftig in elkaar en zijn daardoor buitengewoon mysterieus. Doorgaans zijn wij mensen met die natuur al zo vertrouwd, dat we er totaal geen oog meer voor hebben. Maar voor de jonge Viktor vormde die alledaagse natuur een onuitputtelijke bron van inspiratie en bewondering. Hij trok maar wat graag de hooggelegen Oostenrijkse bossen in en bestudeerde daar de beekjes en de rivieren die zich al kronkelend een weg baanden door het landschap. Hij ontdekte in de loop van de jaren vele wetenswaardigheden over de mysterieuze krachten van het ‘zo gewone’ water op onze planeet.


De impact van een waterdruppel. Foto; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:2006-01-28_Drop-impact.jpg

Het slingerende waterpad
Het is vreemd maar zelfs op een glazen ruit rollen waterdruppels niet recht naar beneden; ze bewegen zich slingerend over de ruit en vormen als het ware minuscule riviertjes. Over dat feit verwonderde Viktor zich en ging op onderzoek. Ook in de rivieren zelf loopt het water niet rechtlijnig door haar bedding. Dat heeft onder andere te maken met de temperatuur van het water die plaatselijk verschilt. Dat verschil in temperatuur is heel belangrijk voor een goed ecosysteem stelde Viktor.

‘Vitaal bruisend water is van levensbelang en
moet voor alle wezens op aarde ruim en vrijelijk
verkrijgbaar zijn.’

Maakbare stroomversnellingen
Van een stinkend groen vennetje, waarin de vissen verstikken door zuurstofgebrek, kun je een prachtig gezonde plas maken en van een te langzaam stromende rivier: een bruisende waterloop. Hoe dat moest, keek Viktor af van de natuur. Hij begon te experimenteren met de gegevens die hij had verzameld door zijn langdurige observatie en begon de werking van de natuur na te bootsen. Langzame stromen veranderde hij in snelle bruisende stromingen door er op bepaalde plekken grote keien in te plaatsen. Die keien werkten als een soort versnellingspoort voor het water, dat nu de bodem van de rivier op een heel natuurlijke wijze begon uit te slijten, de stroomgeul verdiepte zich. Na verloop van enige tijd keerden de vissen erin terug en bloeide het leven weer op. De groene algen waren verdwenen, het water was weer helder en vitaal bruisend.

‘In de natuur zijn 2 verschillende krachten werkzaam;
de explosieve destructieve kracht
en de implosieve constructieve kracht.’

De twee verschillende natuurkrachten
Viktor ontdekte dat er in de natuur twee krachten werkzaam zijn;
– Voor de 1e moet je energie toevoegen; deze kracht is doorgaans explosief en wordt gevonden bij o.a. vulkanen. Maar ook de diverse zaadpeulen weten van deze kracht handig gebruik te maken. Deze kracht heeft warme toevoeging of energie toevoeging nodig. De kracht kenmerkt zich door explosie met een zekere vorm van destructiviteit (vulkanen barsten uit en zaadpeulen barsten open; maar de beide processen zijn nodig want lava maakt de grond vruchtbaar en uit de vrijgekomen zaden komen weer de nieuwe planten).
– 2e kracht is de implosieve kracht en die kracht wekt juist energie op en is bijzonder constructief. De constructieve werking van die kracht schuilt in de natuurlijk helix vorm die energie opwekt. Bij de juiste afmetingen zorgt deze kracht ervoor dat het water zich versnelt in zijn loop; het water bruist op en bevat dan zuurstof. Deze energierijke stromingen kunnen gebruikt worden voor de diverse natuurlijke processen.

‘Grootschalige ontbossing is funest en gebeurt dit langs
de rivieren dan is dat desastreus voor het milieu.’

Water is cool!
Viktor waarschuwde al in 1920 voor de grootschalige ontbossing van het land en de verstrekkende negatieve gevolgen die dat zou veroorzaken. Warm water is namelijk helemaal niet goed voor de natuur; het bevriest sneller dan koud water en ook dat heeft weer negatieve gevolgen. Een gezonde goede rivier heeft dus een koele stroming waarin het water zich bruisend voortbeweegt. Het water zal helder zijn en daardoor vissen aantrekken. Die vissen eten weer de algen en de muggenlarven op, wat de kwaliteit van het leven in het bos weer een stuk verbeterd. Viktor vertelde dat hij al aan het geluid van een beek of riviertje kon horen of het water wel gezond is want dan hoor je het water murmelen.

Verzand zo’n riviertje, dan vormt zich een moerassig, drassig gebied vol muggen. Het droogleggen van het gebied vormt op zich geen goede oplossing want dan ben je een natuurlijke waterloop kwijt. Die waterloop was er niet zonder reden gekomen en aldus loop je dan de kans dat het regenwater, dat nu zijn afvoer mist, ergens anders naar toe loopt waar je het niet wilt hebben.

De gestroomlijnde schubben van een forel
Daarnaast observeerde hij de forellen die zich op mysterieuze wijze supersnel tegen de stroming in wisten te verplaatsen. Hoe kon dit mogelijk zijn, want de stromingen in de rivier waren toch behoorlijk te noemen. Victor kwam tot de conclusie dat het moest liggen aan de stroomlijn van hun vorm, maar tevens door de vorm van hun schubben en bepaalde elementen waaruit hun schubben waren opgebouwd. Was het mogelijk dat die elementen een afstotingsveld vormden voor de watermoleculen?

Over vortex, helix en implosieve krachten
Na het ontwikkelen van deze visie, ging Viktor over tot het ontwikkelen van de zogenaamde implosieve krachten; wanneer je water door trechtervormen van de juiste afmetingen laat lopen, dan zie je dat het water in een natuurlijke vortex naar beneden stroomt. Het begint te bruisen en zuurstof mengt zich vrijelijk. Het wonderlijke is dat je een helix van luchtbelletjes ziet rondom de waterstroom: het water is nu gerevitaliseerd en zuurstofrijk. Gerevitaliseerd water is lichter van gewicht doordat het meer zuurstof bubbeltjes bevat, en dat bevorderd weer de stroomsnelheid. Je wekt dus eigenlijk energie op door het water lichter te maken. In onze diepe oceanen is het water in de onderste lagen behoorlijk zuurstofarm en zwaar. Maar in de snel stromende rivieren is het bruisend en licht van gewicht.

‘Het is goed als het water in een vortex stroomt
en luchtbelletjes er in een helix omheen draaien.’

Viktor merkte op dat ook de oude terracotta waterpijpen op Kreta die typerende trechtervorm hadden. In die periode was Sir Arthur Evans druk doende met de plaatselijke opgravingen in Griekenland en Viktor was zeer geïnteresseerd. De terracotta pijpen op Kreta bestonden uit losse delen die zonder cement in elkaar waren gezet. De losse delen hadden een trechtervorm waarbij de smalste uiteinden in de breedste uiteinden waren gestoken. Door een ribbel aan de binnenzijde van de smalste uiteinden werd het water wat versnelt bij iedere doorgang door de waterpijp delen. Het water bruiste er als het ware doorheen en lekkage kwam hierdoor nauwelijks voor. Zonder cement!

Ionisatie van het water door koper
Hij begon te experimenteren met water in combinatie met de diverse natuurvormen en bepaalde elementen. Bij een van zijn experimenten ontdekte Viktor dat de waterdruppels die op een koperen ronde pijp afketsten, niet meer het patroon van de andere neervallende druppels volgden; het leek wel alsof ze bijna geen gewicht meer hadden en zweefden in de nabije ruimte. Maar daarnaast ontdekte hij dat sommige natuurlijke vormen het water wel heel speciaal versnelde in haar vaart. De krachten achter deze wonderbaarlijke ontdekking zijn mogelijk te wijten aan de ionisatie van de watermoleculen door middel van het element koper. Wekt koper een speciaal magnetisch veld op dat watermoleculen ioniseert en polariseert waardoor ze lichter van gewicht worden en zij zich kunnen versnellen?

De bio-ploeg
Gedurende zijn testen met natuurlijke vormgeving bemerkte hij dat bepaalde vormen ook bijzonder geschikt waren voor het bewerken van de grond. Een voorbeeld daarvan vormt zijn bio-ploeg; die ploeg heeft de vorm van een dubbel slakkenhuis waarin de aarde die van voren erin komt, achterwaarts wordt neergelegd. Viktor vertelde dat dit de beste manier was om de grond om te ploegen want op deze manier bleef de biotextuur in stand.


Foraminiferen of gaatjesdieren laten na hun dood hun minuscule kalkskeletjes achter. Foto; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Foraminif%C3%A8res_de_Ngapali.jpg

De implosieve krachten in de Coanda vortex schotel
De ultieme uitdaging was voor hem het ontwikkelen van een apparaat dat als het ware energie kon opwekken door een terugkerende stroming. Hij ontwikkelde een schotelachtige vorm: de ‘Coanda saucer’, gemaakt van koper, waarin hij de diverse koperen leidingen plaatsten die het water omhoog moesten brengen naar een speciaal schoepenrad. Bij dat implosie-research koelde hij het water tot 4 graden Celsius en liet hij het water door de diverse versnellingen lopen tot het bruisend het bovenste deel van de machine bereikte. Daar had het water een bijzonder snelle vaart gekregen (jet stream) waardoor het een schoepenrad zou moeten kunnen aandrijven. Dat draaiende rad zou weer energie moeten kunnen opwekken (naar Jin-Yang model).

Energetische efficiëntie
Niet alles onder lucht- of waterweerstand ondergaat een toename van die weerstand in het kwadraat van de snelheid. Om een voorbeeld hiervan te geven; sommige insecten zoals drakenvliegen en libellen, bijen en wespen (en vogels; de kolibrie) weerstaan de weerstand en turbulentie door een kwart- of halfslag draaiing van hun vleugels, om zo de energetische efficiëntie van de vlucht te verhogen en de weerstand te verminderen en aldus minder energie te hoeven verbruiken.

In het magazine Implosion, een tijdschrift uitgegeven door Schauberger’s familie, stond te lezen dat de lucht- en marine-ingenieurs ten onrechte het ontwerp van de propeller claimden en dat het eigenlijke ontwerp en de berekeningen voor hun omvang en vorm eigenlijk waren gebaseerd op totaal andere natuurkundige principes die helemaal niet gebaseerd zijn op de 3e wet van Newton, zoals zij claimden. Andere berekeningen en aldus andere vormen met andere bij-effecten?

De super zweefkracht van de Coanda schotel lijkt door een aantal van die omzeilingen of eigenaardige voorwaarden te worden veroorzaakt; Ufo technologie? Er gaat een verhaal dat de opgewekte kracht zo groot was, dat het apparaat omhoog vloog in de richting van het plafond. Op de website http://www.vortex-world.org/repulsin.htm kun je er meer info over vinden.

Foraminiferen en hun helix- en vortexvormen
Wanneer je de constructie tekeningen van de Coanda schotel bekijkt, dan zie je dat die constructie veel overeenkomsten vertoond met de kleine foraminiferen in onze oceanen. Deze zogenaamde gaatjesdieren laten bij hun overlijden een kalkskeletje achter dat zich kenmerkt door vernuftige gaatjes patronen in helix en/of vortex vorm. Bij leven zweven zij in grote hoeveelheden in het water van onze oceanen en landelijke zoete wateren.

Zit Bio-enginering van nature in het bloed?
Viktors zoon Walter en kleinzoon Jorg hebben, na het overlijden van hun vader en opa Viktor, zijn experimenten voortgezet en werken tot op de dag van vandaag nog steeds aan de diverse verbeteringen voor Viktors bio-modellen. Een van hun laatste experimenten betreft het ontwerp van een getrapte beek met een speciale stroming. Het model zal uitvoerig worden uitgetest in een waterloop laboratorium. Volgens hun berekeningen zal het water er snel en bruisend doorheen stromen, zonder de wanden en bodem te eroderen. De toepassingsmogelijkheden voor zo’n afwateringskanaal zijn legio.

Over Viktor

(Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie, Italië. Bron foto; idem, foto geretoucheerd door redactie dossierx.nl)

Viktor Schauberger werd geboren in Holzschlag bij Alland in het district Baden, Oostenrijk op 30 Juni 1885 en overleed op 25 September 1958. Hij was een Oostenrijks uitvinder en natuurbeheerder (boswachter). Als boswachter observeerde hij graag de natuurlijke wereld, in het bijzonder de stroming van het water langs en in de rivieren en beken. Daarbij merkte hij vaak op dat forellen in de snelstromende beken zich met een ongelooflijke snelheid tegen de stroming in konden verplaatsen. Dit intrigeerde hem zo enorm dat hij zich vragen begon te stellen over de werking van de natuur.

In 1922 werkte hij voor Adolfo De Schaumburg-Lippe en Victor ontwierp en bouwde kanalen die kostenverlagend waren voor het houttransport en wist de transportkosten tot een tiende van de oorspronkelijke transportkosten terug te brengen. De boomstammen van de gekapte beuken en dennen konden sneller worden getransporteerd door de door Viktor ontworpen en verbeterde kanalen. In 1924 werd Viktor Schauberger adviseur van de Openbare Raad voor Kunstmatige Kanalen voor de Oostenrijkse staat. Hij begon met de bouw van drie grote fabrieken in Oostenrijk. In 1926 wijdde hij zich aan een onderzoek in een houtfabriek in Neuberg an der Mürz in Stiermarken, Oostenrijk. In 1929 presenteerde Schauberger zijn eerste patenten op het gebied van ‘water enginering’ en de bouw van turbines. Hij heeft onderzoek gedaan naar het kunstmatig genereren van middelpunt vliedende- en zoekendekrachten in diverse soorten machines en bedacht een manier om met behulp van waterjet kracht, turbines aan te drijven.

In het concentratie kamp Mauthausen-Gusen
In 1934 ontmoette Viktor toevallig Adolf Hitler, en met hem besprak hij de basisprincipes van de engineering van landbouw, bosbouw en water. Viktor werd verondersteld zijn ideeën te hebben geleend om het Duitse Rijk te helpen. Maar het is heel goed mogelijk dat dit onder dwang plaatsvond. Hij had zijn tekeningen al reeds aangeboden aan verschillende landen en mensen moeten van zijn ontdekkingen al op de hoogte zijn geweest. Er is geen aanwijzing dat hij de nazi’s steunde en zijn privé-gevoelens over de nazi’s lijken wat minachtend te zijn geweest. In ieder geval lijkt zijn werk na 1941, onder dreiging van zijn aanstaande executie indien hij niet meewerkte, te zijn uitgevoerd. Viktor Schauberger was namelijk in die periode een gevangene van het concentratiekamp van Mauthausen-Gusen!

Opgenomen in het psychiatrisch ziekenhuis in Mauer-Öhling
Dankzij een intrige in 1941, veroorzaakt door de Weense Vereniging van Ingenieurs, werd Schauberger in het psychiatrisch ziekenhuis in Mauer-Öhling onder dwang opgenomen.  Hij werd zelfs in eenzame opsluiting gezet, onder de constante bewaking en observatie door de SS. In Augsburg werkte Viktor onder dwang samen met Messerschmitt, een fabrikant van motoren voor vliegtuigen en koelsystemen en was hij betrokken bij de ontwikkeling van vliegtuigmotoren van designer Heinkel.

In 1944 ontwikkelde Schauberger zijn ‘repulsive machine’ op het Technisch College van Engineering bij Rosenhügel in Wenen waar hij in mei 1945 erin slaagde om een prototype ervan te produceren.

In 1945 begon Viktor te werken aan zijn ‘Klimator’, een airconditionings systeem, waarvan de functie was om de lucht in woningen af te kunnen koelen of te verwarmen.

Gearresteerd door de inlichtingen dienst
Aan het einde van de oorlog werd Viktor alweer gearresteerd, maar nu door agenten van de inlichtingendienst van de Verenigde Staten van Amerika en werd hij negen maanden gevangen gehouden. Ze namen al zijn documenten en prototypes in beslag, en hoorden hem uit over zijn activiteiten gedurende de oorlog van 1940-1945.

In 1952 beweerde Viktor dat de tests die door Professor Franz Popel namens de West-Duitse regering uitgevoerd werden aan de Universiteit van Stuttgart, bedoelt waren om zijn ideeën (die gebaseerd waren op het Helix en Vortex concept van de waterstroom) uit te testen. De tests werden vervolgens uitgevoerd met koperen buizen die speciaal daarvoor waren ontworpen door Viktor; ze hadden die een conische vorm, typerende spiraal en groef. Blijkbaar hadden zijn ideeën al een behoorlijke navolging gekregen.

In Amerika, Texas
In 1958 werd Viktor benaderd door Karl Gerchsheimer en Robert Donner (twee Amerikaanse vertegenwoordigers) met een uitnodiging om naar Red River in Texas te komen, om zijn onderzoek en ontwikkeling voort te zetten. Viktor bracht drie maanden in die zomer door met het schrijven van vele artikelen en het tekenen van een aantal schetsen. Toen hij besloot terug te keren naar Europa, moest hij onder dwang papieren ondertekenen waarmee al zijn projecten onder de Amerikaanse vlag kwamen. Hij keerde terug naar Oostenrijk met zijn zoon en stierf in Linz op 25 September 1958, slechts vijf dagen na zijn thuiskomst in Oostenrijk.

Linken
Institute of Ecological Technology
http://www.iet-community.org/research/flowtechnique.html
Youtube documentaire
https://www.youtube.com/watch?v=XyOGdjWDVM4
De geheimen van Viktor Schauberger
https://www.youtube.com/watch?v=yXPrLGUGZsw
Sir Arthur Evans
https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Evans
Bron foto’s
Link gaatjesdieren wikimedia.org GNU bestand
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Foraminif%C3%A8res_de_Ngapali.jpg
Drop impact
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:2006-01-28_Drop-impact.jpg